 |
|
|  Δευτέρα 13/11
OHE
«Συστηματική» εκστρατεία βιασμών γυναικών και κοριτσιών της μειονότητας των Ροχίνγκια από τον στρατό στην Μιανμάρ
AFP
Οι άνδρες των ένοπλων δυνάμεων της Μιανμάρ επιδόθηκαν «συστηματικά» σε ομαδικούς βιασμούς γυναικών που ανήκουν στη μειονότητα Ροχίνγκια, δήλωσε την Κυριακή μια ειδική απεσταλμένη των Ηνωμένων Εθνών, η οποία συγκέντρωσε μαρτυρίες στο νοτιοανατολικό Μπανγκλαντές, όπου έχουν προσφύγει εκατοντάδες χιλιάδες μουσουλμάνοι μειονοτικοί.
Η Πραμίλα Πάτεν, ειδική απεσταλμένη του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ στην οποία ανατέθηκε να ερευνήσει τη σεξουαλική βία με θύματα τις γυναίκες Ροχίνγκια, επισκέφθηκε την περιοχή Κοξ Μπαζάρ, όπου βρήκαν καταφύγιο περίπου 610.000 μειονοτικοί κατά τη διάρκεια των τελευταίων δέκα εβδομάδων.
Πολλές από αυτές τις ωμότητες, οι οποίες ήταν «ενορχηστρωμένες» από τον στρατό της Μιανμάρ, «μπορεί να αποτελούν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας», τόνισε η Πάτεν κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στη Ντάκα.
«Άκουσα φρικιαστικές αφηγήσεις βιασμών και ομαδικών βιασμών», κατά τις οποίες «πολλές γυναίκες και κορίτσια πέθαναν συνεπεία των βιασμών» τους, υπογράμμισε η ίδια.
Σύμφωνα με την ειδική απεσταλμένη του ΟΗΕ, αυτοί οι βιασμοί εντάσσονταν σε ένα «σχέδιο ωμοτήτων μεγάλης κλίμακας» το οποίο στοχοθέτησε «συστηματικά τις γυναίκες και τα κορίτσια Ροχίνγκια εξαιτίας της εθνότητας και της θρησκείας τους». Αυτή η σεξουαλική βία «διατάχθηκε, ενορχηστρώθηκε και διαπράχθηκε από τις ένοπλες δυνάμεις της Μιανμάρ» στην επαρχία Ραχίν, συνέχισε η Πάτεν.
Οι μαρτυρίες των γυναικών και των κοριτσιών που επέζησαν κάνουν λόγο για «ομαδικούς βιασμούς από πολλούς στρατιώτες, για ταπεινώσεις», για γυναίκες που «υποχρεώνονταν να κυκλοφορούν γυμνές δημόσια», για «σεξουαλική σκλαβιά στην αιχμαλωσία», σύμφωνα με την Πάτεν.
«Μία επιζήσασα αφηγήθηκε πως κρατήθηκε από τις ένοπλες δυνάμεις της Μιανμάρ για 45 ημέρες, κατά τη διάρκεια των οποίων βιαζόταν συστηματικά. Άλλες φέρουν ακόμη ουλές, μώλωπες και σημάδια από δαγκώματα που αποδεικνύουν ότι δεινοπάθησαν», ανέφερε η ειδική απεσταλμένη του ΟΗΕ.
Ανάμεσα στους δράστες εγκλημάτων σεξουαλικής βίας συγκαταλέγονται επίσης συνοριοφύλακες και άνδρες παραστρατιωτικών οργανώσεων με μέλη βουδιστές και μέλη άλλων μειονοτικών ομάδων στην επαρχία Ραχίν, διευκρίνισε η Πάτεν.
Περίπου 900.000 μουσουλμάνοι μειονοτικοί από τη Μιανμάρ, δηλαδή η συντριπτική πλειονότητα του περίπου ενός εκατομμυρίου Ροχίνγκια που ζούσαν στην επαρχία Ραχίν, έφυγαν από τη Μιανμάρ και προσέφυγαν στο Μπανγκλαντές.
Σύμφωνα με την Πάτεν, οι πράξεις σεξουαλικής βίας, που διαπράχθηκαν εντός των ορίων του «συλλογικού διωγμού των Ροχίνγκια», υπήρξαν ένας «παράγοντας-κλειδί στους καταναγκαστικούς εκτοπισμούς μεγάλης κλίμακας», και αποτέλεσαν «ένα εργαλείο τρόμου», που χρησιμοποιήθηκε «υπολογισμένα» και είχε στόχο «την εξολόθρευση και την απομάκρυνση των Ροχίνγκια ως συνόλου».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
