Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δευτέρα 13/11

Guardian

Σημαντική επένδυση για τον τουρισμό η "επιστροφή" του Χόλιγουντ στην Ελλάδα



Πηγή «The Guardian»

Ο ενθουσιασμός ήταν μεγάλος στους κατοίκους της Αμοργού όταν έφθασαν οι Γάλλοι κινηματογραφιστές για να γυρίσουν τη θρυλική ταινία «Απέραντο Γαλάζιο» πριν από τρεις δεκαετίες. Ετσι ξεκινάει σημερινό δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας Guardian που αναφέρεται στις προσπάθειες που καταβάλλονται για τουριστική εκμετάλλευση της Ελλάδας μέσω του Χόλιγουντ που θεωρεί τη χώρα μας ιδανικό προορισμό για κινηματογραφικά γυρίσματα. «Ήταν ένα γεγονός – καταλύτης που βοήθησε να διαφημιστεί η Αμοργός και να μπει στον παγκόσμιο χάρτη», λέει στη βρετανική εφημερίδα Guardian ο εκτελεστικός παραγωγός της ταινίας Νίκος Γιαννόπουλος. Η ταινία του Luc Besson ήταν μια τεράστια εμπορική επιτυχία που είχε ως συνέπεια την εκτόξευση του αριθμού των τουριστών. Ωστόσο χρειάστηκε να περάσει περισσότερο από μια δεκαετία πριν γίνουν ξανά γυρίσματα στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στα νησιά Κεφαλονιά και Σκόπελο το 2001 και 2008 για το «Μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι» και το «Mamma Mia» αντίστοιχα, αναφέρει η εφημερίδα. Οι μεταγενέστερες εκκλήσεις των δημιουργών ταινιών για την εκμετάλλευση των μοναδικών φυσικών χαρακτηριστικών της χώρας --το ξεχωριστό της φως, το τοπίο και τη θάλασσα-- έπεφταν πάντα στο κενό. Απογοητευμένο από τη δυσκίνητη γραφειοκρατία και την έλλειψη οικονομικών κινήτρων, το Χόλιγουντ στράφηκε αλλού, σημειώνει η Guardian. Αλλά τώρα, "καθώς η Ελλάδα παρουσιάζει προσωρινά σημάδια οικονομικής ανάκαμψης μετά από οκτώ χρόνια οικονομικής κρίσης, οι αρχές αναγνωρίζουν ότι η κινηματογραφική βιομηχανία θα μπορούσε να προσφέρει στη χώρα ένα λαμπρότερο μέλλον". Η Ελλάδα, μολονότι αντιμετωπίζει μεγάλη οικονομική κρίση, ενέκρινε πρόσφατα νομοθεσία για τη διάθεση 450 εκατομμυρίων ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό για τον οπτικοακουστικό τομέα για τα επόμενα πέντε χρόνια. Ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, επισκέφθηκε τα μεγαλύτερα στούντιο κινηματογράφου έξω από το Χόλιγουντ στο Σικάγο τον περασμένο μήνα και δήλωσε ότι τα χρήματα θα διατεθούν για την παροχή 25% σε επιστροφές μετρητών για τις δαπάνες ξένων παραγωγών στην Ελλάδα. «Πρόκειται για ένα εθνικό ζήτημα και δεν υπάρχει χρόνος για εφησυχασμό», δήλωσε ο ΓΓ Ενημέρωσης και Επικοινωνίας Λευτέρης Κρέτσος, ο οποίος συνόδευσε τον κ. Τσίπρα στο Σικάγο και επέβλεψε την εκπόνηση της σχετικής νομοθεσίας. «Πρόκειται για μια παγκόσμια βιομηχανία είτε είναι ταινίες μεγάλου μήκους, τηλεοπτικά παιχνίδια, ντοκιμαντέρ ή κινούμενα σχέδια, και η οποία αυξάνεται συνεχώς». Είναι λυπηρό το γεγονός ότι δεν έχουμε εκμεταλλευτεί τον φυσικό μας πλούτο, στην Ελλάδα γεννήθηκε η «αφήγηση», έπρεπε να έχουμε κάνει περισσότερα σ’ αυτόν τον τομέα, δήλωσε ο κ. Κρέτσος.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία