 |
|
|  Πέμπτη 16/11
Ευρωμπάσκετ Γυναικών 2019
Δύο στα δύο η Εθνική μας
ΛΕΥΚΟΒΡΥΣΗ ΚΟΖΑΝΗΣ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/Ρούλα Αβραμίδου
Με... φόρα από την Πορτογαλία, όπου πανηγύρισε τη νίκη στην έναρξη των υποχρεώσεών της για τα προκριματικά του Ευρωμπάσκετ Γυναικών 2019, έδειξε το ανάστημά της και στη Λευκόβρυση η Ελλάδα.
Αν και «καρδιοχτύπησε» στο τέλος, το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα νίκησε, στο φιλόξενο γήπεδο της δυτικής Μακεδονίας, την ομάδα της Μ. Βρετανίας με 61-59. Το αποτέλεσμα αυτό προέκυψε χάρη στο ομαδικό πνεύμα (12 ασίστ) που έδειξαν τα κορίτσια του Κώστα Κεραμιδά, αλλά και στην ηγετική φυσιογνωμία στο παρκέ της Ελεάννας Χριστινάκη (18π., 3 ριμπ., 2 κλ.).
Ξεχώρισε ακόμη η Ευδοκία Σταμάτη (10π., 2 κλ.). Η Τζοάνα Λίντχαμ (17π., 10 ριμπ., 3 ασ.) και η Τεμιτόπε Τιτιτόλα Φαγκμπένλε (16π., 8 ριμπ) σήκωσαν το βάρος της προσπάθειας για τη Μ. Βρετανία.
Τα δεκάλεπτα: 13-13, 30-26, 46-39, 61-59
Με καλύτερα πατήματα και δυναμική στη ρακέτα με τη Φαγκμπένλε μπήκε η Μ. Βρετανία στα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης, γεγονός που της έδωσε προβάδισμα στο 6΄ με 13-6. Η αντίδραση της Ελλάδας προέκυψε άμεσα και με αποφασιστικό τρόπο.
Με επιθετικό πλουραλισμό (Μάλτση, Χατζηνικολάου, Χριστινάκη, Σταμάτη), αποδοτικότερη άμυνα και την ώθηση της κερκίδας, το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα έτρεξε επιμέρους σκορ 14-3, που της έδωσε τα «ηνία» στο ματς στο 14΄ με +4 (20-16).
Η Μ. Βρετανία κατάφερε να ισορροπήσει την κατάσταση (20-20, 24-24), με τρίποντο από την Σταμάτη, όμως, η Ελλάδα έγινε εκ νέου... αφεντικό στο παρκέ, ενώ κατάφερε να αυξήσει την διαφορά και να φύγει στα αποδυτήρια, για το ημίχρονο, με +4 (30-26).
Ενεργητικότερες οι Βρετανίδες στο ξεκίνημα της τρίτης περιόδου, έφεραν ξανά στα ίσια το ματς (22΄, 30-30), στην προσπάθειά τους, ωστόσο, μπήκε τάχιστα... φρένο από την Ελλάδα.
Με εξαιρετική άμυνα, βασικό κινητήριο μοχλό τη Χριστινάκη και σερί 9-0, οι «γαλανόλευκες» απέκτησαν για πρώτη φορά «αέρα» 9 πόντων (25΄, 39-30), διαφορά που πήγε στο +10 στο 29΄ (46-36), όση ήταν και στο 31΄ (49-39). Η Μ. Βρετανία, κερδίζοντας δεύτερες επιθέσεις, πλησίασε στους 6 πόντους (33΄, 51-45) και λίγο αργότερα στους 5 (36΄, 57-52).
Με ένα δίποντο από τη Χατζηνικολάου και 2/2 βολές από τη Χριστινάκη, η Ελλάδα «ανέβηκε» στο +9 (61-52), με λάθη, εντούτοις, στην πορεία, έβαλε ξανά την αντίπαλό της στο ματς. Στα 27΄΄ για το φινάλε, η Μ. Βρετανία πλησίασε στους 2 πόντους (61-59), ήταν άστοχη, όμως, στη συνέχεια, όπως και η Ελλάδα, με συνέπεια το σκορ να μην αλλάξει.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
