Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Σάββατο 18/11

ΠΡΟΕΔΡΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗ ΧΙΛΗ

Aνάμεσα στους υποψήφιους και δύο δημοσιογράφοι,αλλά φαβορί θεωρείται οτι συντηρητικός πρώην Πρόεδρος ,Σεμπαστιάν Πινιέρα



AFP

Ενώ ο πρώην πρόεδρος Σεμπαστιάν Πινιέρα είναι το μεγάλο φαβορί για τις προεδρικές εκλογές που θα διεξαχθούν την Κυριακή στη Χιλή, δύο διάσημοι δημοσιογράφοι του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης είναι υποψήφιοι της Aριστεράς για να τον αντιμετωπίσουν: ο Αλεχάντρο Γκιγιέ και η Μπεατρίς Σάντσες. Ο πρώτος, ηλικίας 64 ετών, είναι ένα πρόσωπο πολύ γνωστό στους Χιλιανούς, καθώς παρουσίαζε το κύριο τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων της χώρας. Το ασυνήθιστο για την πολιτική αρένα προφίλ του τον βοήθησε ώστε να ανέβει γρήγορα στις δημοσκοπήσεις και να εκθρονίσει, ως υποψήφιο του Σοσιαλιστικού Κόμματος, μια πιο παραδοσιακή φυσιογνωμία, τον πρώην αρχηγό του κράτους Ρικάρντο Λάγκος (2000-2006). Μια πρόσφατη δημοσκόπηση του έδινε 15,4% των προθέσεων ψήφου, έναντι 34,5% για τον Σεμπαστιάν Πινιέρα. Μπροστά στην σφύζουσα ενεργητικότητα του κύριου αντιπάλου του, ο οποίος διαβεβαιώνει πως δεν κοιμάται παρά πέντε ώρες τη νύκτα, ο Αλεχάντρο Γκιγιέ εξομολογείται με άνεση πως του αρέσει να κάνει σιέστα, όπως του αρέσουν και τα καλά γεύματα και οι ήρεμες συζητήσεις. Πολλοί τον κατηγορούν για έλλειψη ενθουσιασμού σ' αυτή την προεκλογική εκστρατεία. «Κάνουν λάθος, είναι συνηθισμένοι στους υπερδραστήριους», απάντησε πρόσφατα σε μια συνέντευξη, υπνενθυμίζοντας ότι είναι «ο μόνος υποψήφιος που διέτρεξε ολόκληρη τη Χιλή» για να υπερασπιστεί το πρόγραμμά του. Αν και υποστηρίχθηκε από την απερχόμενη πρόεδρο Μισέλ Μπατσελέτ, παρουσιάζεται ως «ανεξάρτητος» και στηρίχθηκε μόνο σε ιδιωτικά κεφάλαια για να συγκεντρώσει απ' όλη τη χώρα περίπου 30.000 υπογραφές που είναι απαραίτητες για την υποψηφιότητά του. «Οφείλω να φθάσω σε μια πολύ δύσκολη ισορροπία ανάμεσα σ' έναν πολύ διαφανή και οριζόντιο τρόπο διακυβέρνησης και την πολιτική παράδοση», εξηγούσε σε συνάντησή του με ξένους δημοσιογράφους. Η ειρωνία είναι πως αυτή με την οποία μοιραζόταν την οθόνη το 2013, η δημοσιογράφος Μπεατρίς Σάντσες, είναι πλέον αντίπαλός του σ' αυτή την προεκλογική εκστρατεία, ως υποψήφια του Frente Amplio, ενός ευρύ συνασπισμού της ριζοσπαστικής αριστεράς αποτελούμενου από πρώην επικεφαλής φοιτητικών διαδηλώσεων. Γνωστή για τον ευθύ, αλλά φιλικό τόνο της όταν έκανε συνεντεύξεις, η Μπεατρίς Σάντσες, 46 ετών, λέει πως είναι «μια γέφυρα ανάμεσα στα κοινωνικά κινήματα» και χωρίς καμιά αμφιβολία η πιο ενθουσιώδης υποψήφια από τους οκτώ συνολικά που συμμετέχουν στην ψηφοφορία. «Αν δεν αλλάξουμε τίποτα, αν δεν καθίσουμε να σκεφτούμε πάνω σ' αυτό, αυτή η χώρα θα γεμίσει θυμό και φόβο», προειδοποιούσε σε πρόσφατη συνέντευξή της στο Γαλλικό Πρακτορείο, καθώς πολλές διαδηλώσεις, κυρίως κατά της μεταρρύθμισης του εκπαιδευτικού συστήματος, έχουν συγκλονίσει τους τελευταίους μήνες τη Χιλή. Στις δημοσκοπήσεις, η δημοσιογράφος αυτή έχει το 8,5% των προθέσεων ψήφου και βρίσκεται στην τρίτη θέση. Ανοικτά φεμινίστρια, τάσσεται υπέρ της πλήρους αποποινικοποίησης των αμβλώσεων, οι οποίες απαγορεύονται εδώ και σχεδόν 30 χρόνια και έχουν μόλις επιτραπεί, αλλά αποκλειστικά για λόγους υγείας.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία