 |
|
|  Kυριακή 19/11
ΧΙΛΗ-ΠΡΟΕΔΡΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Η Χιλή ψηφίζει για την ανάδειξη του διαδόχου της Μισέλ Μπατσελέτ
AFP-Reuters
Οι "καλύτερες μέρες" που υποσχέθηκε ο πρώην αρχηγός του κράτους συντηρητικός Σεμπαστιάν Πινιέρα ή η συνέχεια που διεκδικεί ο Αλεχάντρο Γκιγιέ: η Χιλή ψηφίζει σήμερα για τον διάδοχο στην προεδρία της σοσιαλίστριας Μισέλ Μπατσελέτ, μια ψηφοφορία που αναμένεται να επιβεβαιώσει τη στροφή προς τα δεξιά στη Λατινική Αμερική.
Περίπου 14,3 εκατομμύρια Χιλιανοί ψηφίζουν από τις 08.00 έως 18:00 τοπική ώρα (13:00 έως 23:00 ώρα Ελλάδας) για τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών στις οποίες συμμετέχουν οκτώ υποψήφιοι, μεταξύ των οποίων έξι της κεντροαριστεράς.
Με τη θριαμβευτικό παράστημα του επιχειρηματία που όλα τα πετυχαίνει, ο Σεμπαστιάν Πινιέρα ή ο "Μπερλουσκόνι της Χιλής", όπως μερικές φορές τον αποκαλούν τα μέσα ενημέρωσης, προηγείται σαφώς και δείχνει o επικρατέστερος esterow έτοιμος να κερδίσει μια νέα θητεία. Λαμβάνει το 34,5% των προθέσεων ψήφου στον πρώτο γύρο, σύμφωνα με δημοσκόπηση του Κέντρου Δημοσίων Μελετών (CEP) που δόθηκε στη δημοσιότητα στα τέλη Οκτωβρίου.
"Θέλω να είμαι ο πρόεδρος της ενότητας, της μεσαίας τάξης, των παιδιών και των ηλικιωμένων, των περιφερειών και των αγροτών", δήλωσε ο δισεκατομμυριούχος στην τελευταία προεκλογική συγκέντρωση του.
Ακολουθούν ο σοσιαλιστής υποψήφιος Αλεχάντρο Γκιγιέ (15,4% των προθέσεων ψήφου) και η 46χρονη υποψήφια του Frente Amplio, ενός ευρύ συνασπισμού της ριζοσπαστικής αριστεράς, Μπεατρίς Σάντσες (8,5%) των οποίων τα ποσοστά στις δημοσκοπήσεις απέχουν μακράν από αυτό του Πινιέρα, αλλά ένας από τους δύο θα προκριθεί στον δεύτερο γύρο στις 17η Δεκεμβρίου.
"Η ιστορία θα δείξει ότι λήφθηκαν οι σωστές αποφάσεις", είπε ο 64χρονος Γκιγιέ, που ακολουθεί τα χνάρια της Μπατσελέτ, η οποία αφήνει την προεδρία με το 23% των πολιτών να επιδοκιμάζει την πολιτική της.
Ο 67χρονος Σεμπαστιάν Πινιέρα είχε ήδη μια πρώτη προεδρική θητεία από το 2010 έως το 2014. Δεν μπορούσε να διεκδικήσει και δεύτερη, καθώς η νομοθεσία της χώρας απαγορεύει δύο συνεχείς θητείες.
Η πιθανή επιστροφή του στο προεδρικό μέγαρο La Moneda συμπίπτει με μια εποχή που το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής --η Αργεντινή με τον Μαουρίτσιο Μάκρι, η Βραζιλία με τον Μισέλ Τέμερ, το Περού με τον Πέντρο Πάμπλο Κουζίνσκι-- βαδίζει δεξιά, σηματοδοτώντας το τέλος ενός κύκλου για τη λατινοαμερικανική αριστερά.
Ωστόσο ο μεγιστάνας των επιχειρήσεων δεν θα βρει την ίδια Χιλή με αυτήν κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του: τα τελευταία χρόνια, αυτή η πολύ συντηρητική κοινωνία συνταράχθηκε από μια σειρά προοδευτικών κοινωνικών μεταρρυθμίσεων, όπως η νομιμοποίηση του γάμου των ομοφυλοφίλων και η αποποινικοποίηση της άμβλωσης, που προηγουμένως απαγορευόταν αυστηρά.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
