Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δευτέρα 20/11

ΙΣΡΑΗΛ-ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΙ

Σφοδρές επικρίσεις δέχεται ο πρόεδρος Ρίβλιν μετά την άρνησή του να δώσει χάρη στον Ισραηλινό στρατιώτη που σκότωσε έναν τραυματισμένο Παλαιστίνιο



AFP

Δεξιοί πολιτικοί στο Ισραήλ καθώς και πολλοί πολίτες μέσω του Διαδικτύου καταφέρονται εναντίον του προέδρου Ρέουβεν Ρίβλιν μετά την άρνησή του να δώσει χάρη σε έναν Ισραηλινό στρατιώτη που καταδικάστηκε επειδή σκότωσε έναν Παλαιστίνιο. Η αστυνομία ανακοίνωσε σήμερα ότι έχει ξεκινήσει έρευνα μετά την ανάρτηση στο Διαδίκτυο ενός φωτομοντάζ στο οποίο εμφανίζεται ο Ρίβλιν να φορά μια παλαιστινιακή μαντήλα, υπονοώντας ότι είναι προδότης. Επίσης στη σελίδα του Ισραηλινού προέδρου στο Facebook αναρτήθηκε ένα σκίτσο που τον δείχνει να κρατά μια παλαιστινιακή σημαία, ενώ πολλά είναι και τα μηνύματα μίσους. Ο Ρίβλιν ανακοίνωσε χθες Κυριακή ότι απέρριψε το αίτημα του Γαλλοϊσραηλινού στρατιώτη Ελόρ Αζαριά να του δώσει χάρη. Μέλος μιας παραϊατρικής μονάδας, ο 21χρονος στρατιώτης βιντεοσκοπήθηκε στις 24 Μαρτίου του 2016 από έναν φιλοπαλαιστίνιο ακτιβιστή να πυροβολεί στο κεφάλι και να σκοτώνει τον Άμπντελ Φάταχ αλ Σαρίφ στη Χεβρώνα της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης. Ο Παλαιστίνιος μόλις είχε επιτεθεί εναντίον των στρατιωτών με ένα μαχαίρι, όμως κειτόταν στο έδαφος τραυματισμένος χωρίς προφανώς να είναι σε θέση να βλάψει κανέναν. Το βίντεο αυτό διαδόθηκε μέσω των ιστότοπων κοινωνικής δικτύωσης. Η δίκη του Αζαριά έφερε στο προσκήνιο τον διχασμό της ισραηλινής κοινωνίας. Τελικά στις 30 Ιουλίου καταδικάστηκε σε 18 μήνες φυλάκιση, η οποία μειώθηκε σε τέσσερις μήνες τον Σεπτέμβριο από τον επικεφαλής του γενικού επιτελείου στρατού. Πολλοί γνωστοί δεξιοί πολιτικοί τάχθηκαν υπέρ της απονομής χάρης στον Αζαριά, με πρώτους τον πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου και τον υπουργό Άμυνας Αβίγκντορ Λίμπερμαν. Ο Ρίβλιν απέρριψε το αίτημα του Αζαριά με το σκεπτικό ότι μια νέα επίδειξη επιείκειας θα πλήξει τις αξίες του ισραηλινού στρατού. «Ντρέπομαι που έχω έναν τέτοιο πρόεδρο», «ο λαός σε μισεί, παραιτήσου», είναι κάποια από τα μηνύματα που έχουν αναρτηθεί στη σελίδα του Ρίβλιν στο Facebook. Ο Λίμπερμαν δήλωσε ότι «λυπάται» για την απόφαση του προέδρου, ενώ η υπουργός Πολιτισμού Μίρι Ρεγκέβ κατήγγειλε ότι ο Ρίβλιν υπέκυψε στις πιέσεις και ότι «έπληξε τον θεσμό της χάρης».

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία