 |
|
|  Tετάρτη 22/11
ΜΟΥΣΙΚΗ
Αυλαία για τον τραγουδιστή Ντέιβιντ Κάσιντι, ίνδαλμα της δεκαετίας του 1970
AFP-Reuters
Ο Ντέιβιντ Κάσιντι, ο τραγουδιστής και πρωταγωνιστής της αμερικανικής τηλεοπτικής σειράς της δεκαετίας του 1970 "Partridge Family" πέθανε χθες, Τρίτη, στη Φλόριντα σε ηλικία 67 ετών από ηπατική ανεπάρκεια. Το Σαββατοκύριακο είχε εισαχθεί στη μονάδα εντατικής θεραπείας του νοσοκομείου λόγω σοβαρής ηπατικής δυσλειτουργίας, ανακοίνωσε σήμερα ο ατζέντης του.
"Εκ μέρους της οικογένειας Κάσιντι, ανακοινώνουμε με βαθιά θλίψη τον θάνατο του πατέρα μας, θείου μας και αγαπημένου μας αδελφού Ντέιβιντ Κάσιντι. Ο Ντέιβιντ πέθανε έχοντας δίπλα του τους ανθρώπους που αγαπούσε, ευτυχισμένος και απελευθερωμένος από τον πόνο που τον ταλαιπωρούσε για τόσο πολύ καιρό".
Τον Φεβρουάριο του 2017, ο ηθοποιός, πατέρας της 30χρονης ηθοποιού Κέιτι Κάσιντι και του 26χρονου τραγουδιστή Μπο Κάσιντι, είχε αποκαλύψει ότι πάσχει από άνοια.
Ο Μπράιαν Γουίλσον, τραγουδιστής και συνιδρυτής του συγκροτήματος Beach Boys, απέτισε φόρο τιμής στον θανόντα, έναν "πολύ ταλαντούχο και συμπαθή άνθρωπο" που έφυγε. "Με θλίψη μαθαίνω τον θάνατο του Κάσιντι. Στα μέσα της δεκαετίας του 1970 συνήθιζε να έρχεται στο σπίτι και είχαμε αρχίσει ήδη να γράφουμε ένα τραγούδι μαζί", είναι το μήνυμα που ανάρτησε στο Twitter.
Ο Κάσιντι γνώρισε τεράστια επιτυχία στις ΗΠΑ, κυρίως στο εφηβικό κοινό ερμηνεύοντας τον ρόλο του νεαρού Κιθ Ντάγκλας Πάρτριτζ στη μουσική τηλεοπτική σειρά που προβαλλόταν μεταξύ 1970 και 1974. Η σειρά παρουσίαζε την ιστορία μιας μητέρας, χήρας, την οποία υποδυόταν η Σίρλεϊ Τζόουνς, και των παιδιών της που φτιάχνουν όλοι μαζί ένα ποπ συγκρότημα.
Κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής, ο Κάσιντι ηχογράφησε αρκετούς δίσκους με την "Partridge Family". Ένα από τα τραγούδια τους, το "I Think I Love You" είχε γίνει Νο 1 στο "Billboard", στην αμερικανική κατάταξη των μουσικών πωλήσεων τον Νοέμβριο του 1970. Στη συνέχεια ξεκίνησε σόλο καριέρα γνωρίζοντας λαμπρή επιτυχία ως ποπ τραγουδιστής. Σε όλη την καριέρα του έβγαλε 12 άλμπουμ και πούλησε συνολικά 30 εκατομμύρια δίσκους.
Το 2011, είχε μετάσχει στο κάστινγκ του "The Celebrity Apprentice" που ήταν τηλεοπτική εκπομπή-παιχνίδι, παράγωγο του "The Apprentice" ("O Μαθητευόμενος"), ενός τηλεριάλιτι του οποίου παρουσιαστής υπήρξε ο Ντόναλντ Τραμπ.
Ο Ντέιβιντ Μπρους Κάσιντι γεννήθηκε στις 12 Απριλίου του 1950 στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης. Ήταν το μοναχοπαίδι των ηθοποιών Τζακ Κάσιντι και 'Εβελιν Γουάρντ. Οι γονείς του χώρισαν όταν ήταν 6 ετών και σε ηλικία 11 χρονών μετακόμισε στο Λος 'Αντζελες για να ζήσει με τον πατέρα του και τη δεύτερη σύζυγό του, τη Σίρλεϊ Τζόουνς, η οποία στη συνέχεια υποδύθηκε τη μητέρα του στη σειρά "Partridge Family". Η σχέση του Ντέιβιντ με τον πατέρα του ήταν δύσκολη. Ο Τζακ Κάσιντι ήταν αλκοολικός και δυσανασχετούσε με την επιτυχία της Τζόουνς και με τη διαφαινόμενη λάμψη του γιου του στο καλλιτεχνικό στερέωμα. Ο Τζακ πέθανε το 1976 όταν φωτιά ξέσπασε στο σπίτι. Ο Ντέιβιντ πέρασε στη συνέχεια πέντε χρόνια υποβαλλόμενος σε θεραπεία για να συνέλθει.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
