 |
|
|  Tετάρτη 29/11
ΠΟΛΥΝΕΚΡΟ ΤΡΟΧΑΙΟ ΜΕ ΘΥΜΑΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΒΑΛΑ
Τέσσερις σκοτώθηκαν και πέντε τραυματίσθηκαν,οταν το όχημα που τούς μετέφερε απο τον Εβρο προς την Αθήνα,ανατράπηκε και έπεσε σε γκρεμό στη διάρκεια καταδώξης απο περιπολικά τής αστυνομίας
ΑΘΗΝΑ/ΑΠΕ-ΜΠΕ
Τέσσερις πρόσφυγες σκοτώθηκαν, αργά χθες το βράδυ, σε τροχαίο δυστύχημα που σημειώθηκε λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Δημοτική Κοινότητα Νέα Περάμου του Δήμου Παγγαίου κατά μήκος της παλιάς εθνικής οδού Καβάλας - Θεσσαλονίκης.
Ο οδηγός του οχήματος στο οποίο επέβαιναν δεν σταμάτησε σε σήμα των ανδρών του Τμήματος Ασφαλείας, αντίθετα ανέπτυξε ταχύτητα και μπήκε στην παλαιά εθνική οδό Καβάλας – Θεσσαλονίκης και ακολούθησε καταδίωξη. Στην προσπάθειά του να ξεφύγει επιχείρησε να κρύψει το αυτοκίνητο σε χωματόδρομο, με αποτέλεσμα, σύμφωνα με τις αστυνομικές Αρχές, να μην υπολογίσει το μήκος του δρόμου και να πέσει σε γκρεμό.
Από το τροχαίο σκοτώθηκαν τέσσερις επιβαίνοντας, ένας νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση στο Γενικό Νοσοκομείο Καβάλας και τέσσερις με πιο ελαφρά τραύματα.
Στο αυτοκίνητο επέβαιναν συνολικά εννέα άτομα, οχτώ μετανάστες που εισήλθαν λαθραία στη χώρα κι ένας διακινητής, ο οποίος ήταν και ο οδηγός του αυτοκινήτου. Στην κατοχή του διακινητή βρέθηκαν χαρτιά, από τα οποία προκύπτει ότι είχε αιτηθεί και είχε λάβει προσωρινό άσυλο, ενώ το αυτοκίνητο που οδηγούσε ανηκε σε ιδιοκτήτη από την Αθήνα πακιστανικής υπηκοότητας.
Στο σημείο του δυστυχήματος έσπευσαν ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ και οχήματα της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας από την Καβάλα και την Ελευθερούπολη, ενώ η επιχείρηση του απεγκλωβισμού όλων των επιβαινόντων διήρκεσε αρκετή ώρα, λόγω της μορφολογίας της περιοχής.
Οι άνδρες τους Τμήματος Ασφαλείας Καβάλας και της Συνοριοφυλακής διενεργούν προανάκριση για να εξακριβωθούν τα ακριβή αίτια τους δυστυχήματος αλλά και να συλλέξουν πληροφορίες αναφορικά με τους επιβαίνοντες και τη μετακίνησή τους μέσα στη χώρα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
