 |
|
|  Τετάρτη 29/11
ΣΤΗΝ ΜΙΑΝΜΑΡ Ο ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ
Ο πάπας ζητεί να ξεπεραστεί η μισαλλοδοξία και το μίσος, την ώρα που οι περισσότεροι Ροχίνγκια αναρωτιούνται "ποιος είναι αυτός ο άνδρας;"
AFP
Ο πάπας Φραγκίσκος έγινε σήμερα δεκτός από τον ανώτατο βουδιστικό θεσμό της Μιανμάρ και εκτίμησε ότι «είναι απαραίτητο να ξεπεραστεί κάθε μορφή μισαλλοδοξίας, προκαταλήψεων και μίσους», την ώρα που η χώρα δέχεται επικρίσεις για τον τρόπο που μεταχειρίζεται τους Ροχίνγκια.
Ωστόσο από τους σχεδόν 900.000 μουσουλμάνους Ροχίνγκια που έχουν αναζητήσει καταφύγιο στο Μπανγκλαντές, πάρα πολύ λίγοι γνωρίζουν τον επικεφαλής της καθολικής εκκλησίας.
Όταν δημοσιογράφος του AFP τους έδειξε μια φωτογραφία του 80χρονου ποντίφικα, οι εικασίες έδιναν κι έπαιρναν: ένας βασιλιάς, μια προσωπικότητα από τις ΗΠΑ, ένας πολιτικός από το Μπανγκλαντές ή ακόμη και ένας μουσουλμάνος ιερωμένος.
«Πιστεύω ότι τον έχω δει στα μέσα, αλλά πραγματικά, ποιος είναι; Είναι σπουδαίος;», ρώτησε ο 42χρονος Νουρούλ Κάνταρ, που ζει σε έναν καταυλισμό προσφύγων Ροχίνγκια.
Ζώντας σε μια φτωχή κοινότητα, με το περιβάλλον τους να περιορίζεται συχνά στο χωριό τους, δεν διαθέτουν πολλά μέσα για να γνωρίσουν τον κόσμο. Χωρίς εκπαίδευση, πολλοί από αυτούς είναι αναλφάβητοι.
Ο ιμάμης των Ροχίνγκια, που ζει στον καταυλισμό Κουτουπαλόνγκ, είναι από τους λίγους που αναγνωρίζουν τον πάπα.
«Ο τρόπος με τον οποίο (οι Βιρμανοί) μας βασάνισαν, δεν το επιτρέπει καμία θρησκεία του κόσμου. Είναι ένας μεγάλος ηγέτης μιας άλλης θρησκείας, όμως πιστεύω ότι είναι ένας συνετός άνδρας», δήλωσε. «Ίσως να ζητήσει από την κυβέρνηση της Μιανμάρ να διευθετήσει το θέμα και να φέρει ειρήνη στην περιοχή», πρόσθεσε.
Αν και ο πάπας τον τελευταίο καιρό έχει εκφραστεί συχνά για την τύχη των Ροχίνγκια «που βασανίζονται και σκοτώνονται εξαιτίας των παραδόσεών τους και της πίστης τους», στην πρώτη του επίσημη ομιλία από τη Μιανμάρ χθες απέφυγε να πει τη λέξη «Ροχίνγκια», η οποία αποτελεί ταμπού στη χώρα.
Το πρόγραμμά του στο Μπανγκλαντές, όπου θα βρίσκεται από αύριο Πέμπτη ως το Σάββατο, δεν περιλαμβάνει μια επίσκεψη στους προσφυγικούς καταυλισμούς, κάτι που καταγγέλλουν πολλοί Ροχίνγκια.
«Αν η επίσκεψή του γίνεται για εμάς, θα έπρεπε να έρθει εδώ για να μας συναντήσει και να μας μιλήσει. Θα έπρεπε να δει πώς ζούμε, πώς ίσα που επιβιώνουμε στο Μπανγκλαντές», κατήγγειλε ο Χάμι Τουσάνγκ την ώρα που περίμενε σε μια ουρά για τη διανομή τροφής.
Ο πάπας Φραγκίσκος θα συναντηθεί στη Ντάκα την Παρασκευή με μια μικρή αντιπροσωπεία Ροχίνγκια.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
