 |
|
|  Πέμπτη 30/11
ΔΙΕΘΝΕΣ ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΧΑΓΗΣ
Πέθανε ο Κροάτης που κατάπιε δηλητήριο στη δίκη του στο ΔΠΔ ,που τού επέβαλε κάθειρξη 20 ετών για εγκλήματα πολέμου
Hina
Απεβίωσε σε νοσοκομείο της Χάγης ο Σλόμπονταν Πράλγιακ, 72 ετών, ο διοικητής των δυνάμεων των Κροατών της Βοσνίας στη διάρκεια του πολέμου, ο οποίος κατάπιε δηλητήριο κατά την ανάγνωση της ετυμηγορίας, που επιβεβαίωσε την καταδίκη του σε 20 χρόνια κάθειρξη, στο εφετείο του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για την πρώην Γιουγκοσλαβία, σύμφωνα με το επίσημο κροατικό πρακτορείο ειδήσεων Hina. Ο θάνατός του είχε μεταδοθεί από πολλά κροατικά μμε προτού επιβεβαιωθεί από το Hina.
Νωρίτερα, η ολλανδική αστυνομία κήρυξε τόπο εγκλήματος την αίθουσα του δικαστηρίου όπου ο Πράλγιακ κατάπιε το δηλητήριο.
Ο Σλόμπονταν Πράλγιακ, 72 ετών, φώναξε «Ο Πράλγιακ δεν είναι εγκληματίας. Αρνούμαι την ετυμηγορία σας» που επιβεβαίωνε την καταδίκη του σε κάθειρξη 20 ετών. Στη συνέχεια έβγαλε από την τσέπη του ένα φιαλίδιο και κατάπιε το περιεχόμενο μπροστά στις κάμερες που κατέγραφαν το περιστατικό.
H ΔΙΚΗ
Στο εφετείο του ΔΠΔ για την πρώην Γιουγκοσλαβία δικάζονταν έξι πρώην υψηλόβαθμοι πολιτικοί και στρατιωτικοί αξιωματούχοι των Κροατών της Βοσνίας που κατηγορούνταν για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στον πόλεμο ανάμεσα σε Κροάτες και Μουσουλμάνους (1993-1994) που ξέσπασε κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Βοσνία (1992-1995). Είναι η τελευταία ετυμηγορία του δικαστηρίου, που ιδρύθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη το 1993, και αναμένεται να σταματήσει τη λειτουργία του όταν λήξει η εντολή του στα τέλη του έτους. Το 2013 είχαν καταδικαστεί για συμμετοχή σε εκστρατεία «εθνοκάθαρσης» των Μουσουλμάνων της Βοσνίας.
Σε αυτούς περιλαμβάνεται ο Γιαντράνκο Πίρλιτς, πρώην υπουργός Άμυνας, του οποίου επιβεβαιώθηκε η καταδίκη σε 25ετή κάθειρξη.
Είχε κριθεί ένοχος για συμμετοχή σε εγκληματική επιχείρηση της κροατικής κυβέρνησης της εποχής υπό τον αποθανόντα πρόεδρο Φράνιο Τούτζμαν για τη δημιουργία ενός εθνοτικά «καθαρού» κράτους.
Το Ζάγκρεμπ, που υποστήριζε ότι είχε «καθαρά χέρια» στη διάρκεια του πολέμου στη Βοσνία, επιδίωκε την ανατροπή αυτού του ευρήματος.
Ωστόσο το εφετείο κατέληξε πως δεν αποδείχθηκε πως οι αρχικοί δικαστές είχαν «παρερμηνεύσει τα σχετικά στοιχεία» για τον επιβεβαιωμένο ρόλο του Τούτζμαν και του Ζάγκρεμπ στον πόλεμο της Βοσνίας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
