 |
|
|  Παρασκευή 1/12
ΜΟΥΣΙΚΗ
Κατηγορούμενος για σεξουαλική επίθεση, ο μεγιστάνας της ραπ Ράσελ Σίμονς παραιτείται
AFP-Reuters
Ο Ράσελ Σίμονς, ένας από τους σημαντικότερους παραγωγούς της αμερικανικής χιπ χοπ και ραπ κι από τους ισχυρότερους επιχειρηματίες των ΗΠΑ, ο οποίος συνέβαλε στην προώθηση των ειδών αυτών μουσικής μέσω της εταιρείας του Def Jam Recordings, ανακοίνωσε σήμερα ότι παραιτείται από τις επιχειρήσεις του μετά τις κατηγορίες σε βάρος του περί σεξουαλικής επίθεσης.
Ο πολυπράγμων επιχειρηματίας, ηλικίας 60 ετών, γνωστός για το πάθος του για τη γιόγκα, αρνήθηκε τις κατηγορίες, ωστόσο εξήγησε πως θεωρεί τις πρόσφατες αποκαλύψεις περιστατικών επιθέσεων και σεξουαλικής παρενόχλησης με πρωταγωνιστές μεγάλα ονόματα της σόουμπιζ ως καθοριστικές προκειμένου να επέλθει «μια περίοδος μετάβασης» εξουσίας στις επιχειρήσεις τους.
«Οι φωνές εκείνων χωρίς φωνή, εκείνων που πληγώθηκαν ή τους υποβίβασαν αξίζει να ακουστούν» τόνισε ο Σίμονς σε ένα δελτίο τύπου.
«Την ώρα που στους διαδρόμους της εξουσίας παίρνει θέση μια νέα γενιά, δεν θα ήθελα να προκαλέσω αντιπερισπασμό και αποσύρομαι από τις επιχειρήσεις που ίδρυσα» υπογράμμισε.
Ο Ράσελ Σίμονς κατηγορήθηκε για σεξουαλική επίθεση από τη σεναριογράφο Τζένι Λουμέτ, την κόρη του σκηνοθέτη Σίντνεϊ Λουμέτ.
Σύμφωνα με το Hollywood Reporter τα γεγονότα εκτυλίχθηκαν το 1991 όταν η καταγγέλλουσα ήταν 24 ετών. Ο Ράσελ Σίμονς την ανάγκασε να πάει στο διαμέρισμά του- ο οδηγός του αρνήθηκε να την αφήσει στο σπίτι της- και οι δυο τους συνευρέθηκαν σεξουαλικά χωρίς εκείνη να συναινέσει.
Στο δελτίο τύπου που εξέδωσε, ο Σίμονς εξήγησε ότι δεν έχει την ίδια ανάμνηση από τα γεγονότα εκείνης της βραδιάς όμως παραδέχθηκε ότι «τα συναισθήματα φόβου και απειλής» που ένιωσε η κοπέλα «ήταν αληθινά».
«Αν και δεν υπήρξα ποτέ βίαιος, συχνά επέδειξα έλλειψη ευαισθησίας σε πολλές από τις σχέσεις μου στο πέρασμα των χρόνων και ζητάω ειλικρινά συγγνώμη».
Νωρίτερα αυτόν τον μήνα, ο Ράσελ Σίμονς είχε αρνηθεί τις κατηγορίες ότι κακοποίησε σεξουαλικά το μοντέλο Κλόσεν Καλίγκι όταν εκείνη ήταν ηλικίας 17 ετών, το 1991.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
