 |
|
|  Τετάρτη 6/12
Μεξικό-ΟΗΕ
Ο ΟΗΕ προειδοποιεί οτι υπάρχει πρόβλημα στην ασφάλεια των δημοσιογράφων στο Μεξικό
Reuters
Ο ΟΗΕ ανακοίνωσε ότι η μεξικανική κυβέρνηση αγωνίζεται για να διασφαλίσει την ασφάλεια των δημοσιογράφων και να προσάγει στη δικαιοσύνη όσους προσπαθούν να καταστείλουν την ελευθερία του λόγου, αφού αξιωματούχοι του πραγματοποίησαν περιοδεία στη χώρα, μια από τις πιο επικίνδυνες σε όλο τον κόσμο για τους εργαζόμενους στα μέσα ενημέρωσης.
Οι Μεξικανοί εισαγγελείς δεν έχουν ακόμη πετύχει καμία καταδίκη για τα εγκλήματα που έχουν διαπραχθεί εναντίον δημοσιογράφων εξαιτίας των ελλιπών ερευνών και των περιορισμένων πόρων που διαθέτουν, ανέφερε ο Ντέιβιντ Κέι ειδικός εισηγητής του ΟΗΕ για την ελευθερία της έκφρασης και ο ομόλογός του της Διαμερικανικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Έντισον Λάνζα.
Ο Κέι και ο Λάνζα συνέταξαν μια προκαταρκτική έκθεση στην οποία περιγράφουν «τη βαθιά κρίση ασφαλείας» στο Μεξικό, αφού πραγματοποίησαν περιοδεία στο χώρα επί μία εβδομάδα, στη διάρκεια της οποίας επισκέφθηκαν την Πόλη του Μεξικού και τις Πολιτείες Βερακρούς, Γκερέρο, Ταμαουλίπας και Σιναλόα.
Την άνοιξη αναμένεται να δημοσιεύσουν την αναλυτική τους έκθεση με τις συστάσεις τους.
«Οι προηγούμενοι εισαγγελείς δεν είχαν την ίδια πολιτική βούληση για να κάνουν πραγματικά τη δουλειά», τόνισε ο Κέι, εκφράζοντας συγκρατημένη αισιοδοξία οι νυν εισαγγελείς θα κάνουν περισσότερα για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.
«Δίνεται περισσότερη προσοχή στο να γίνει σωστά. Ελπίζω ότι δεν ακούσαμε απλώς λόγια επειδή ήμασταν εδώ», πρόσθεσε αφού συναντήθηκε με 250 δημοσιογράφους.
Ένας φωτοειδησεογράφος στην Πολιτεία Σαν Λουίς Ποτόσι ήταν ο ενδέκατος δημοσιογράφος που δολοφονήθηκε φέτος, σύμφωνα με την οργάνωση Άρθρο 19. Έντεκα δημοσιογράφοι είχαν σκοτωθεί και πέρυσι στο Μεξικό στην πιο αιματηρή χρονιά για τους εκπροσώπους του Τύπου στη χώρα.
Οι φόνοι αναμένεται να φτάσουν σε επίπεδο ρεκόρ και φέτος, καθώς το Μεξικό εξακολουθεί να είναι αντιμέτωπο με συγκρούσεις μεταξύ των βίαιων οργανώσεων ναρκωτικών.
Τα τελευταία 17 χρόνια 111 δημοσιογράφοι έχουν σκοτωθεί στο Μεξικό, εκ των οποίων οι 38 υπό την προεδρία του Ενρίκε Πένια Νιέτο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
