 |
|
|  Πέμπτη 7/12
Μουσική
Μέσα στο 2018 θα κυκλοφορήσει ένα άλμπουμ με ανέκδοτα τραγούδια του Τζίμι Χέντριξ
Πηγή: The Associated Press
Στις 9 Μαρτίου 2018 θα κυκλοφορήσει το άλμπουμ «Both Sides of the Sky» του Τζίμι Χέντριξ, του οποίου τα 10 από τα 13 συνολικά κομμάτια του γράφτηκαν μεταξύ 1968-1970 και δεν έχουν κυκλοφορήσει ποτέ.
Ο Τζίμι Χέντριξ πέθανε το 1970 σε ηλικία 27 ετών. Το νέο άλμπουμ θα είναι το τελευταίο της τριλογίας του μάγου της ηλεκτρικής κιθάρας. Το πρώτο ήταν το «Valleys of Neptune» που κυκλοφόρησε το 2010, ακολουθούμενο από το «People, Hell and Angels» που κυκλοφόρησε το 2013.
«Το 1960 ήταν μία χρονιά πειραματισμού για τον Χέντριξ, «χάθηκε» δουλεύοντας αυτό το άλμπουμ», λέει ο 'Εντι Κράμερ, ο ηχολήπτης όλων των δίσκων του. «Το πρώτο που κάνεις είναι να βάλεις τον δίσκο στο πικ-απ. Τον ακούς και ηλεκτρίζεσαι. Θεέ μου! Είναι τόσο (υπερβολικά) απίστευτο. Πενήντα χρόνια αργότερα είμαστε εδώ και ακούμε αυτόν τον δίσκο. Θεέ μου, είναι καταπληκτικός!», δηλώνει.
Πολλά από τα κομμάτια του άλμπουμ γράφτηκαν από τη Band of Gypsys, το τρίο του Χέντριξ με τον Μπάντι Μάιλς και τον Μπίλι Κοξ. Ο Στέφεν Στιλς εμφανίζεται σε δύο τραγούδια: το «$ 20 Fine» και το «Woodstock».
«Νομίζεις ότι ακούς τους Crosby, Stills & Nash, αν εξαιρέσουμε τον ήχο που είναι λίγο πιο οξύς αφού ο Τζίμι απλά ροκάρει», λέει γελώντας ο Κράμερ.
Ο Κράμερ έκανε την παραγωγή του άλμπουμ μαζί με τον Τζον Μακ Ντέρμοντ και την Τζάνι Χέντριξ, την αδελφή του θρύλου και πρόεδρο της εταιρίας Experience Hendrix. Όπως λέει ο Κράμερ, παρότι το «Both Sides of the Sky» είναι το τελευταίο άλμπουμ της τριλογίας, είναι πολύ πιθανόν κάποιος να βρει κάποιες παρτιτούρες του Χέντριξ σε μία σοφίτα ή σε ένα υπόγειο και να εκδοθούν. Είπε εξάλλου ότι έχει κάποια ζωντανά πλάνα του Χέντριξ, μερικά μόνο με ήχο και κάποια βίντεο, τα οποία σκοπεύει να εκδώσει.
«Ήταν εκπληκτικό να τον παρακολουθείς στο στούντιο ή στις συναυλίες. Η σκέψη του έφευγε από τον εγκέφαλο, μεταβιβαζόταν στην καρδιά, στη συνέχεια στα χέρια και κατέληγε στις χορδές της κιθάρας-ήταν μία συνεχής διαδικασία. Έμοιαζε σαν να έπαιζε ο ίδιος κιθαρίστας ταυτόχρονα τα μουσικά μέρη της σόλο και της ρυθμικής κιθάρας- και όλο αυτό ήταν τρομακτικό. Δεν υπήρξε ποτέ κανένας άλλος σαν τον Χέντριξ, τουλάχιστον στο δικό μου μυαλό», προσθέτει.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
