 |
|
|  Παρασκευή 8/12
Παλαιστίνιοι-ΗΠΑ-Ιερουσαλήμ
Ο αμερικανός αντιπρόεδρος Πενς «δεν είναι ευπρόσδεκτος» στα παλαιστινιακά εδάφη, ανακοινώνει η Φάταχ
AFP-Reuters
Ανώτερο στέλεχος της Φάταχ διεμήνυσε την Πέμπτη ότι ο αμερικανός αντιπρόεδρος Μάικ Πενς δεν είναι «ευπρόσδεκτος στην Παλαιστίνη», μετά την απόφαση του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ να αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως την πρωτεύουσα του Ισραήλ.
Μια επίσκεψη του Πενς στο Ισραήλ και στα Παλαιστινιακά Εδάφη προβλέπεται να γίνει μέσα στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Δεκεμβρίου.
Ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής και αρχηγός της Φάταχ, ο Μαχμούντ Αμπάς, δεν αναφέρθηκε στην επίσκεψη του Πενς όταν αντέδρασε την Τετάρτη στο διάγγελμα του Τραμπ. Στο γραφείο του δεν υπήρχε κανείς διαθέσιμος εκπρόσωπος για να σχολιάσει τις δηλώσεις του στελέχους της Φάταχ, του Τζιμπρίλ Ρατζούμπ.
«Ο αμερικανός αντιπρόεδρος δεν είναι ευπρόσδεκτος στην Παλαιστίνη», είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Τζιμπρίλ Ρατζούμπ και πρόσθεσε «ο πρόεδρος Αμπάς δεν θα συναντηθεί μαζί του εξαιτίας της ανακοίνωσης» του προέδρου Τραμπ.
Ο Λευκός Οίκος από την πλευρά του έκρινε την Πέμπτη ότι μια ενδεχόμενη ακύρωση της συνάντησης μεταξύ του Μάικ Πενς και του Μαχμούντ Αμπάς θα ήταν «αντιπαραγωγική».
Η επίσκεψη του αντιπροέδρου των ΗΠΑ, ο οποίος αναμένεται να ταξιδέψει επίσης και στην Αίγυπτο, απέκτησε ιδιαίτερη σημασία μετά την ανακοίνωση της απόφασης του Τραμπ, η οποία προκάλεσε την οργή των Παλαιστίνιων και διεθνή κατακραυγή.
Για τον Μαχμούντ Αμπάς, η Ουάσινγκτον δεν μπορεί πλέον να διαδραματίσει τον ιστορικό της ρόλο του διαμεσολαβητή στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις με τους Ισραηλινούς μετά τις δηλώσεις του ρεπουμπλικάνου προέδρου. «Με αυτές τις οικτρές αποφάσεις, οι ΗΠΑ υπονομεύουν εσκεμμένα όλες τις ειρηνευτικές προσπάθειες», ήταν η αντίδρασή του την Τετάρτη.
Η παλαιστινιακή ηγεσία επιδιώκει η Ανατολική Ιερουσαλήμ, η οποία καταλήφθηκε και κατόπιν προσαρτήθηκε από το Ισραήλ το 1967, να γίνει η πρωτεύουσα του ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους που οραματίζεται. Το Ισραήλ έχει ανακηρύξει το σύνολο της Ιερουσαλήμ, το δυτικό και το ανατολικό της τμήμα, «αιώνια και αδιαίρετη» πρωτεύουσά του.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
