|
| Κυριακή 10/12
Eξαφανισμένο υποβρύχιο Aργεντινής
Ερώτημα αν το περιστατικό οφείλεται στην προχειρότητα και τον χρηματισμό γερμανικών εταιρειών...
Πηγή: Sueddeutsche Zeitung
Για δύο γερμανικές εταιρείες υπάρχει η υπόνοια ότι λαδώθηκαν και δεν εργάσθηκαν επαρκώς γαι τη συντήρηση του υποβρυχίου «San Juan» της Αργεντικής το οποίο εξαφανίστηκε στις 15 Νοεμβρίου στον νότιο Ειρηνικό, σύμφωνα με την δημόσια βαυαρική ραδιοφωνία (Bayerische Rundfunk / BR) . Εκτιμάται οτι έγινε έκρηξη στο σκάφος λόγω βραχυκυκλώματος.
Ο Oscar Aguad, ο υπουργός Αμυνας της Αργεντινής, είχε ήδη υπαινιχθεί τον περασμένο μήνα ότι πιθανόν να πρόκειται για περίπτωση διαφθοράς, κάτι για το οποίο τώρα υπάρχουν ενδείξεις: μετά από έρευνα της βαυαρικής ραδιοφωνίας δύο γερμανικές εταιρείες, η Ferrostaal και η EnerSys-Hawker, φέρονται να έχουν δωροδοκήσει για να κλείσουν το επικερδές συμβόλαιο της αλλαγής μπαταριών του υποβρυχίου. Αυτή δεν είναι όμως η μοναδική κατηγορία: κατά τις εργασίες οι οποίες έλαβαν χώρα μεταξύ 2007 και 2011 πρέπει να χρησιμοποιήθηκαν ανταλλακτικά κακής ποιότητας. Πρόκειται ακριβώς για αυτά που θα μπορούσαν να έχουν προκαλέσει την καταστροφή, διότι ο καπετάνιος του υποβρυχίου διεβίβασε μέσω ασυρμάτου ότι υπήρχε πυρκαγιά στον χώρο των μπαταριών της πλώρης.
Το συμβόλαιο ήταν ύψους 5,1 εκατομμυρίων ευρώ και αλλάχτηκαν περίπου 1000 μπαταρίες. Ηδη το 2010 υπήρχε η υποψία ότι έχουν γίνει παρατυπίες. Κατατέθηκε μάλιστα αγωγή αλλά οι κατηγορίες δεν ερευνήθηκαν, πιθανόν διότι οι ανακριτές δωροδοκήθηκαν. «Ολες οι υποψίες οδηγούν στην υπόθεση ότι πρόκειται για περίπτωση διαφθοράς», είπε στην βαυαρική ραδιοφωνία ο υπουργός Αμυνας της Αργεντινής.
Εκπρόσωπος της εταιρείας Ferrostaal απέρριψε κάθε ευθύνη, ενώ η εταιρεία EnerSys-Hawker, η οποία προμήθευσε της μπαταρίες δεν έχει μέχρι στιγμής προβεί σε ανακοίνωση.
Πάντως, για να συγκεντρωθούν επαρκείς αποδείξεις θα πρέπει να βρεθούν τα συντρίμια του υποβρυχίου, τα οποία αναζητούν εμπειρογνώμονες από 13 χώρες, ενώ δραστηριοποιούνται για το σκοπό αυτό στην περιοχή του ναυαγίου αεροπλάνα, πλοία, αερικανικά υποβρύχια και το ναυτικό αλλά και ένα ρωσικό υποβρύχιο ρομπότ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|