 |
|
|  Δευτέρα 11/12
Τεχνολογία και Περιβάλλον
Ένα Παρίσι προστίθεται στα κτίσματα της Γης κάθε πέντε μέρες και μία Ιαπωνία θα κατασκευάζεται κάθε χρόνο
Global Status Report 2017
Κάθε πέντε μέρες στην επιφάνεια του πλανήτη μας προστίθενται κτίρια που έχουν την έκταση του Παρισιού. Έως το 2060 θα κατασκευασθούν νέα κτίρια συνολικής επιφάνειας 230 δισεκατομμυρίων τετραγωνικών μέτρων, με ένα ετήσιο ρυθμό περίπου όσο η δομημένη έκταση της Ιαπωνίας.
Αυτό αναφέρει η νέα διεθνής έκθεση για το 2017 (Global Status Report 2017) της Παγκόσμιας Συμμαχίας για τα Κτίρια και τις Κατασκευές (Global alliance for Buildings and Constructions), η οποία προειδοποιεί ότι, καθώς συνεχώς νέα κτίρια και άλλα έργα κατασκευάζονται αδιάκοπα στη Γη, είναι επείγουσα ανάγκη να βελτιωθεί η εξοικονόμηση ενέργειας στα κτίρια, ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή.
Η μελέτη εκτιμά ότι η ενεργειακή ένταση (κατανάλωση ενέργειας ανά τετραγωνικό μέτρο δόμησης) πρέπει να βελτιωθεί κατά 30% έως το 2030, αν ο κατασκευαστικός τομέας θέλει να συμβαδίσει με τους στόχους της διεθνούς συμφωνίας του Παρισιού για το κλίμα.
Για το σκοπό αυτό, προτείνεται η αυξανόμενη χρήση «έξυπνων» ελέγχων και συσκευών σε ολοένα πιο «έξυπνα» σπίτια, τα οποία θα είναι διαδικτυακά συνδεδεμένα, κάτι που μπορεί να μειώσει κατά 10% την παγκόσμια κατανάλωση ενέργειας.
Η έκθεση αναφέρει ότι η συνολική δομημένη επιφάνεια διεθνώς έφθασε περίπου τα 235 δισεκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα το 2016 και αναμένεται σχεδόν να διπλασιασθεί έως το 2060 με την προσθήκη κτιρίων άλλων 230 δισ. τ.μ.
Οι κάθε είδους κατασκευές εκτιμάται ότι ευθύνονται περίπου για το 39% των συνολικών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα διεθνώς. Μεταξύ 2010-2016 η αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού, της δομημένης έκτασης ανά άτομο και της ζήτησης για ενέργεια συνέβαλαν από κοινού, ώστε να αυξηθεί η κατανάλωση ενέργειας από τα κτίρια διεθνώς τόσο όσο ήταν η συνολική ενεργειακή κατανάλωση της Γερμανίας κατά την ίδια περίοδο. Μεταξύ 2010-2016 οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από τα κτίρια και τις άλλες κατασκευές παγκοσμίως αυξήθηκαν κατά σχεδόν 1%, απελευθερώνοντας συνολικά 76 γιγατόνους διοξειδίου.
Η έκθεση - σε συνεργασία με τη Διεθνή Επιτροπή Ενέργειας - τονίζει ότι τα κτίρια με σχεδόν μηδενική ενεργειακή κατανάλωση και με μηδενικές εκπομπές «αερίων του θερμοκηπίου» πρέπει να γίνουν το κατασκευαστικό «στάνταρντ» μέσα στην επόμενη δεκαετία. Ως παράδειγμα προς μίμηση αναφέρει το κτίριο μηδενικής ενέργειας Edge στο 'Αμστερνταμ, που μεγιστοποιεί την πρόσληψη φυσικού φωτός και την παραγωγή ηλιακής ενέργειας, ενώ παράλληλα χρησιμοποιεί «έξυπνες» τεχνολογίες για την κυκλοφορία του αέρα στο εσωτερικό του.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
