 |
|
|  Tετάρτη 13/12
Βόρεια Κορέα: Ο Κιμ Γιονγκ Ουν θέλει η χώρα του να γίνει «η ισχυρότερη πυρηνική δύναμη» του κόσμου
AFP
Ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν είναι αποφασισμένος να κάνει τη χώρα του την «ισχυρότερη πυρηνική δύναμη» του κόσμου, μετέδωσε σήμερα το επίσημο βορειοκορεάτικο πρακτορείο ειδήσεων KCNA.
Κατά τη διάρκεια ομιλίας του ενώπιον εργαζομένων στο βορειοκορεάτικο πρόγραμμα κατασκευής βαλλιστικών πυραύλων, ο Κιμ τόνισε την Τρίτη ότι η χώρα του «θα προχωρήσει μπροστά νικηφόρα και θα γίνει η ισχυρότερη πυρηνική και στρατιωτική δύναμη στον κόσμο», σύμφωνα με το KCNA.
Την 28η Νοεμβρίου, η Πιονγκγιάνγκ εκτόξευσε έναν διηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλο (ICBM) ικανό σύμφωνα με ειδικούς να πλήξει το σύνολο της επικράτειας των ηπειρωτικών ΗΠΑ. Αμέσως μετά, ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας ανακήρυξε ότι το κράτος του έγινε πλέον πυρηνική δύναμη.
Οι νέες δηλώσεις του Κιμ καταγράφονται την ώρα που οι μεγάλες δυνάμεις αναζητούν λύση στην κρίση που έχει προκαλέσει η επιτάχυνση των βορειοκορεάτικων προγραμμάτων για την απόκτηση πυρηνικών όπλων και βαλλιστικών πυραύλων, παρά τις κυρώσεις και την κατακραυγή από τη διεθνή κοινότητα. Η Βόρεια Κορέα προχώρησε τον Σεπτέμβριο στην έκτη της δοκιμή πυρηνικού όπλου.
Σε μια προσπάθεια να πείσει τη Βόρεια Κορέα να σταματήσει τα απαγορευμένα εξοπλιστικά της προγράμματα, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ έχει επιβάλει διάφορες σειρές κυρώσεων.
Ο επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας Ρεξ Τίλερσον δήλωσε εξάλλου επίσης την Τρίτη ότι οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τη Βόρεια Κορέα χωρίς να θέτουν «κανέναν όρο εκ των προτέρων».
Μέχρι τώρα η Ουάσινγκτον διεμήνυε ότι δεν θα γινόταν καμιά συζήτηση με την Πιονγκγιάνγκ πέραν των διαπραγματεύσεων για την αποπυρηνικοποίηση της κορεατικής χερσονήσου.
Ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έχει απειλήσει επανειλημμένα να «καταστρέψει ολοσχερώς» τη Βόρεια Κορέα σε περίπτωση επίθεσης από το καθεστώς του Κιμ Γιονγκ Ουν, ενώ οι δύο ηγέτες έχουν ανταλλάξει προσβολές και απειλές.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
