 |
|
|  Παρασκευή 15/12
Επικίνδυνη χώρα για τις γυναίκες το Μεξικό
Πάνω από επτά φόνοι γυναικών την ημέρα διαπράττονταν κατά μέσον όρο το 2016
AFP
Συνολικά 2.746 γυναίκες δολοφονήθηκαν στο Μεξικό το 2016, κάτι που σημαίνει ότι διαπράττονταν κατά μέσον όρο πάνω από επτά φόνοι γυναικών κάθε μέρα στη χώρα αυτή, αποκαλύπτει μελέτη που έδωσαν στη δημοσιότητα ο ΟΗΕ και η μεξικανική κυβέρνηση.
Αυτός ο αριθμός αντιπροσωπεύει μια αύξηση κατά 18% σε σύγκριση με το 2015, έτος κατά τη διάρκεια του οποίου καταγράφηκαν 2.324 φόνοι γυναικών.
«Η αύξηση αυτή είναι σημαντική, όχι μόνο λόγω του μεγέθους της, αλλά επίσης επειδή σηματοδοτεί μια αναστροφή της πτωτικής τάσης που καταγραφόταν τα προηγούμενα χρόνια», επισημαίνουν οι συγγραφείς της μελέτης, οι οποίοι ανέλυσαν στοιχεία για τα βίαια επεισόδια με θύματα γυναίκες κατά την περίοδο 1985-2016.
Σε μόλις πέντε Πολιτείες του Μεξικού καταγράφηκε το 40,2% των βίαιων επεισοδίων που αποδείχθηκαν μοιραία για τις γυναίκες την περασμένη χρονιά: στην Πολιτεία του Μεξικού (κεντρικά), στην Πολιτεία Γκερέρο (νότια), στην Πολιτεία Τσιουάουα (βόρεια), στη Βερακρούς (ανατολικά) και στην Πόλη του Μεξικού, γνωστή κι ως Ομοσπονδιακό Διαμέρισμα.
Η Πολιτεία του Μεξικού, που γειτονεύει με την πρωτεύουσα, ήταν αυτή όπου σημειώθηκαν οι περισσότεροι φόνοι γυναικών το 2016 (421).
Στην μελέτη διευκρινίζεται ότι «τα μισά θύματα ήταν από 15 ως 35 ετών».
Μια σημαντική διάκριση με τα βίαια εγκλήματα θύματα των οποίων πέφτουν άνδρες είναι ότι οι φόνοι των γυναικών χαρακτηρίζονται συνήθως από «πιο απάνθρωπες» μεθόδους, όπως η χρήση μαχαιριών ή η πρόκληση θανάτου από ασφυξία.
Αυτό υποδεικνύει ότι «το πολιτισμικό πρότυπο της απαξίωσης των γυναικών», η πρόσληψή τους ως «αντικειμένων μιας χρήσης» είναι κάτι «που δεν έχει αλλάξει», τονίζουν οι συγγραφείς της μελέτης.
«Η βία εναντίον των γυναικών και των μικρών κοριτσιών, η οποία μπορεί να αποδειχθεί θανατηφόρα, διαπράττεται συχνότερα για να διατηρείται και να αναπαράγεται η πειθαρχία και η υποταγή στις σχέσεις εξουσίας», εκτιμούν επίσης.
Οι συγγραφείς της μελέτης απευθύνουν έκκληση στις αρχές να κάνουν βαθύτερη έρευνα προκειμένου να εξακριβωθεί εάν γυναίκες δολοφονούνται απλούστατα «επειδή είναι γυναίκες», ή εξαιτίας άλλων κινήτρων.
Στα τέλη Νοεμβρίου, το μεξικανικό Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής (INEGI) επισήμαινε ότι το 66,1% εκ των 46,5 εκατομμυρίων γυναικών του Μεξικού ηλικίας 15 ετών και άνω έχουν υποστεί κατά τη διάρκεια της ζωής τους κάποιας μορφής βία (ψυχολογική, σωματική, οικονομική, καθώς και άλλες μορφές διακρίσεων).
Τη δεκαετία του 1990 και στις αρχές αυτής του 2000 η Σιουδάδ Χουάρες, μια πόλη στο βόρειο Μεξικό, σε μικρή απόσταση από τα σύνορα με τις ΗΠΑ, έγινε διαβόητη για τις αναρίθμητες δολοφονίες γυναικών—κατά μη κυβερνητικές οργανώσεις, τα θύματα ήταν χιλιάδες.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
