|
| Παρασκευή 15/12
USA Today
Ο Τραμπ είναι "ανάξιος να καθαρίσει τις τουαλέτες" της βιβλιοθήκης Ομπάμα ή να γυαλίσει τα παπούτσια του Τζορτζ Ου. Μπους!!
AFP
Η αμερικανική εφημερίδα USA Today άσκησε δριμεία κριτική στον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ στο κύριο άρθρο του φύλλου της και χρησιμοποιώντας ιδιαίτερα δηκτικό τόνο υποστήριξε ότι ο Ρεπουμπλικανός πρόεδρος δεν είναι καν άξιος να καθαρίσει τις τουαλέτες της προεδρικής βιβλιοθήκης του προκατόχου του Μπαράκ Ομπάμα ή να γυαλίσει τα παπούτσια του Τζορτζ Ου. Μπους.
Από τις εφημερίδες με τη μεγαλύτερη κυκλοφορία στη χώρα, η USA Today συνηθίζει να χρησιμοποιεί πιο μετριοπαθή γλώσσα αναφερόμενη στον μεγιστάνα. Ωστόσο ένα tweet του Ντόναλντ Τραμπ με το οποίο επιτίθετο σε μια γερουσιαστή του Δημοκρατικού Κόμματος αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για αυτό το βιτριολικό άρθρο.
Με τον τίτλο «Οι μικροπρέπειες του Τραμπ θα πιάσουν κάποια ημέρα πάτο;» επισήμανε η εφημερίδα καταγγέλλοντας αυτό το tweet, όπου ο πρόεδρος των ΗΠΑ έγραψε ότι η γερουσιαστής του Δημοκρατικού Κόμματος Κίρστεν Γκίλιμπραντ είχε πρόσφατα πάει να τον «εκλιπαρήσει να χρηματοδοτήσει την εκστρατεία της» προσθέτοντας ότι ήταν «έτοιμη για όλα», προκειμένου να λάβει αυτές τις δωρεές.
«Με το τελευταίο αυτό μήνυμα στο Twitter, όπου υπαινισσόταν ότι μια Αμερικανίδα γερουσιαστής θα μπορούσε να ανταλλάξει σεξουαλικές χάρες με στόχο δωρεές για την εκστρατεία της, ο πρόεδρος Τραμπ απέδειξε ότι είναι ακατάλληλος για να εκπληρώσει τα καθήκοντα του προέδρου. Το ότι έπιασε πάτο δεν εμποδίζει έναν πρόεδρο να συνεχίζει να βυθίζεται όλο και βαθύτερα» τονίζεται στο βασικό άρθρο της εφημερίδας.
«Ένας πρόεδρος που πρακτικά χαρακτηρίζει τη γερουσιαστή Κίρστεν Γκίλιμπραντ ιερόδουλη δεν είναι καν άξιος να καθαρίζει τις τουαλέτες της προεδρικής βιβλιοθήκης του Ομπάμα ή να γυαλίζει τα παπούτσια του Τζορτζ Ου. Μπους» συνεχίζει η USA Today.
Εκτός της συγκεκριμένης επίθεσης του Τραμπ σε βάρος της πολιτικού του Δημοκρατικού Κόμματος, η εφημερίδα καταγγέλλει επίσης και μια σειρά άλλων ατοπημάτων, σύμφωνα με την ίδια, όπως τις πολυάριθμες «ψευδείς ή παραπλανητικές δηλώσεις», τις οποίες κάνει σε ρυθμό 5,5 ανά ημέρα σύμφωνα με έναν απολογισμό της Washington Post, όπως και τις τοποθετήσεις του που τροφοδοτούν τον διχασμό στους κόλπους της αμερικανικής κοινωνίας.
«Δεν πρόκειται πλέον για τις όποιες πολιτικές διαφορές που έχουμε με όλους τους προέδρους ή την απογοήτευσή μας απέναντι σε ορισμένες από τις αποφάσεις τους. Ο Ομπάμα και ο Μπους απέτυχαν επίσης σε πολλά. Δεν τήρησαν τις υποσχέσεις τους και είπαν ψέματα όμως η θεμελιώδης αξιοπρέπεια καθενός εκ των δύο αυτών πολιτικών ανδρών δεν τέθηκε ποτέ υπό αμφισβήτηση» εξηγεί η USA Today.
«Αντιθέτως, ο Ντόναλντ Τραμπ, ως άνθρωπος, είναι ιδιαίτερα φρικτός» τονίζει η εφημερίδα καταγγέλλοντας μια «αποκρουστική συμπεριφορά».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|