Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Κυριακή 17/12

Χιλή: Εδραίωση της κεντροαριστεράς ή επάνοδος της δεξιάς;

Οι Χιλιανοί καλούνται στις κάλπες για να εκλέξουν τον επόμενο πρόεδρο της χώρας



AFP

Στη Χιλή διεξάγεται σήμερα ο δεύτερος γύρος των προεδρικών εκλογών, μια πολιτική σύγκρουση που αναγγέλλεται εξαιρετικά αμφίρροπη ανάμεσα στα δύο στρατόπεδο: εκείνο που θα προτιμούσε να παραμείνει στην εξουσία η κεντροαριστερά, ο υποψήφιος της οποίας είναι ο Αλεχάντρο Γκιγιέ, κι αυτό που επιθυμεί την επάνοδο στην εξουσία της δεξιάς και του πρώην προέδρου Σεμπαστιάν Πινιέρα. Περίπου 13,4 εκατομμύρια ψηφοφόροι καλούνται στις κάλπες από τις 08:00 (13:00 ώρα Ελλάδας) μέχρι τις 18:00 (23:00). Το αποτέλεσμα αναμένεται να γίνει γνωστό λίγο μετά τις 20:00 (01:00 τη Δευτέρα ώρα Ελλάδας). Τη Χιλή, μια από τις ισχυρότερες οικονομίες της Λατινικής Αμερικής, κυβέρνησε τα τελευταία τέσσερα χρόνια η κεντροαριστερή Μισέλ Μπατσελέτ, η οποία προώθησε σε αυτή την πολύ συντηρητική κοινωνία μια σειρά προοδευτικών μεταρρυθμίσεων, από τη νομιμοποίηση των γάμων μεταξύ προσώπων του ίδιου φύλου ως την αποποινικοποίηση της άμβλωσης. Το Σύνταγμα δεν της επέτρεπε να είναι υποψήφια, καθώς ο άνεμος στη Λατινική Αμερική φαίνεται πλέον να πνέει προς τα δεξιά: στην Αργεντινή ο Μαουρίτσιο Μάκρι, στη Βραζιλία ο Μισέλ Τέμερ, στο Περού ο Πέδρο Πάμπλο Κουτσίνσκι—προς όποια κατεύθυνση κι αν κοιτάξει κανείς το βλέμμα του συναντά πλέον συντηρητικούς προέδρους, κι αναλυτές κάνουν λόγο για το τέλος ενός ιστορικού κύκλου για τη λατινοαμερικάνικη αριστερά. Μολαταύτα, ο πρώτος γύρος της 19ης Νοεμβρίου επιφύλασσε εκπλήξεις. Παρότι όλες τις δημοσκοπήσεις τον ήθελαν μεγάλο φαβορί, ο δισεκατομμυριούχος Πινιέρα, πρώην πρόεδρος της Χιλής (2010-2014) και υποψήφιος της δεξιάς, κατέλαβε πράγματι την πρώτη θέση, αλλά με ένα ποσοστό πολύ κατώτερο του προβλεπομένου (36,6%), αν και με διαφορά από τον πρώην τηλεοπτικό δημοσιογράφο Γκιγιέ (22%). Η υποψήφια της ριζοσπαστικής αριστεράς, Μπεατρίς Σάντσες, 46 ετών, επίσης δημοσιογράφος, πέτυχε από την πλευρά της να συγκεντρώσει το 20% των ψήφων αναδεικνύοντας έτσι το Ευρύ Μέτωπο (Frente Amplio) τρίτη πολιτική δύναμη της χώρας. Ο σημερινός δεύτερος γύρος θεωρείται, με δεδομένα αυτά τα ποσοστά, «ένας από τους πιο αμφίρροπους από την επάνοδο της δημοκρατίας», σημείωσε ο διευθυντής του Κέντρου Αναλύσεων του Πανεπιστημίου της Τάλκα, ο Μαουρίτσιο Μοράλες.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία