 |
|
|  Kυριακή 17/12
Μυστήριο στον Καναδά
Την πιθανότητα ο Μπάρι Σέρμαν να σκότωσε τη σύζυγό του και να αυτοκτόνησε εξετάζουν οι αρχές
Reuters
Το ενδεχόμενο ο δισεκατομμυριούχος Μπάρι Σέρμαν να σκότωσε τη σύζυγό του και στη συνέχεια να έβαλε τέλος στη ζωή του, εξετάζει η καναδική αστυνομία, σύμφωνα με δημοσιεύματα του καναδικού Τύπου.
Ο Σέρμαν, ο ιδρυτής της φαρμακοβιομηχανίας Apotex Inc, και η σύζυγός του Χάνεϊ βρέθηκαν νεκροί μέσα στην έπαυλή τους στο Τορόντο, την Παρασκευή. Η αστυνομία θεωρεί "ύποπτους" τους θανάτους και δεν έχει αποκλείσει κανένα ενδεχόμενο.
Οι εφημερίδες Globe and Mail και Toronto Sun, επικαλούμενες αστυνομικές πηγές, ανέφεραν ότι τα πτώματα βρέθηκαν κρεμασμένα σε ένα κιγκλίδωμα, στην άκρη της πισίνας, στο υπόγειο του σπιτιού. Οι αστυνομικοί εξετάζουν την πιθανότητα ο 75χρονος Μπάρι Σέρμαν να σκότωσε τη σύζυγό του, να κρέμασε το πτώμα της και μετά να απαγχονίστηκε και ο ίδιος.
Σύμφωνα με την Toronto Sun δεν έχει βρεθεί μέσα στο σπίτι κάποιο σημείωμα που να εξηγεί τους λόγους. Ο διευθυντής της αστυνομίας του Τορόντο,Ντέιβιντ Χόπκινσον είπε ότι οι αρχές περιμένουν τα αποτελέσματα της νεκροψίας και δεν έχουν καταλήξει ακόμη σε κάποιο συμπέρασμα για την αιτία και τον τρόπο θανάτου του ζεύγους. "Υπάρχουν πολλά διαφορετικά σενάρια. Δεν αποκλείουμε κανένα", πρόσθεσε.
Ο εκπρόσωπος της Apotex απέφυγε να σχολιάσει τα δημοσιεύματα. "Όπως φαντάζεστε, είναι μια πολύ δύσκολη στιγμή για όλους", είπε ο Τζόρνταν Μπέρμαν.
Οι δικηγόροι που εκπροσωπούσαν τον Σέρμαν σε πρόσφατες δικαστικές διαμάχες του δεν ήταν διαθέσιμοι για κάποιο σχόλιο.
Ο θάνατος του Σέρμαν και της συζύγου του προκάλεσε σοκ στην πολιτική και επιχειρηματική ελίτ του Καναδά. Τα συλλυπητήριά του στην οικογένεια εξέφρασε και ο πρωθυπουργός Τζάστιν Τριντό. Ο Μπάρι Σέρμαν, η περιουσία του οποίου εκτιμάται στα 3,2 δισεκατομμύρια δολάρια, ήταν ένας από τους βασικούς δωρητές του κυβερνώντος Φιλελεύθερου Κόμματος. Τα τελευταία χρόνια είχε εμπλακεί σε αλλεπάλληλες δικαστικές διαμάχες. Σε μία από αυτές, που συνεχιζόταν εδώ και μια δεκαετία, είχε βρεθεί αντιμέτωπος με ξαδέλφια του που ζητούσαν να αποζημιωθούν υποστηρίζοντας ότι τους απέκλεισε από την εταιρεία την οποία ίδρυσε το 1974.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
