 |
|
|  Δευτέρα 18/12
Καναδάς
Άλυτο το μυστήριο των Σέρμαν, αιτία θανάτου ο στραγγαλισμός, κατά τις αρχές
AFP-Reuters
Ερευνητές της διεύθυνσης ανθρωποκτονιών τέθηκαν την Κυριακή επικεφαλής της έρευνας για τους μυστηριώδεις θανάτους του δισεκατομμυριούχου ιδρυτή μιας από τις μεγαλύτερες φαρμακευτικές βιομηχανίες του Καναδά, του Μπάρι Σέρμαν, και της συζύγου του, Χάνι, εν μέσω διαμαρτυριών της οικογένειας για τον τρόπο που οι αρχές χειρίζονται την υπόθεση.
Το ζευγάρι, γνωστό για το φιλανθρωπικό του έργο, βρέθηκε την Παρασκευή κρεμασμένο πλάι στην πισίνα από έναν μεσίτη που είχε αναλάβει να πουλήσει την έπαυλή του στο Τορόντο, ανέφεραν καναδικά ΜΜΕ.
Σύμφωνα με την αστυνομία, δεν βρέθηκε καμιά ένδειξη διάρρηξης στο σπίτι, για το οποίο το ζευγάρι ζητούσε σχεδόν 7 εκατομμύρια δολάρια Καναδά (περίπου 4,6 εκατ. ευρώ).
Η νεκροψία-νεκροτομή που έγινε το Σάββατο και την Κυριακή έδειξε ότι η αιτία θανάτου του Μπάρι Σέρμαν, 75 ετών, και της συζύγου του, 70, ήταν ο στραγγαλισμός. Οι αρχές ζήτησαν από οποιονδήποτε διαθέτει πληροφορίες για την υπόθεση να επικοινωνήσει μαζί τους.
Η αστυνομία δεν έχει ανακοινώσει εάν αναζητεί κάποιον ύποπτο. Το Σάββατο, οι αρχές ανέφεραν πως δεν έκαναν καμιά σύλληψη ούτε καταζητούν οποιονδήποτε στο πλαίσιο της υπόθεσης, η οποία μονοπωλεί το ενδιαφέρον των καναδικών μέσων ενημέρωσης.
Οι Globe and Mail, Toronto Sun και Toronto Star έγραψαν το Σάββατο ότι η αστυνομία υποθέτει πως ο βιομήχανος σκότωσε τη γυναίκα του και κατόπιν κρεμάστηκε, αλλά τα τέσσερα παιδιά του ζευγαριού καταδίκασαν τα δημοσιεύματα και απέρριψαν αυτή τη θεωρία κάνοντας λόγο για «ανευθυνότητα» από μέρους των αστυνομικών που διέρρευσαν την πληροφορία στις εφημερίδες.
Ο Μπάρι Σέρμαν ίδρυσε τη φαρμακευτική βιομηχανία Apotex το 1974 και γνώρισε μεγάλη εμπορική επιτυχία προωθώντας στην αγορά γενόσημα σκευάσματα χαμηλού κόστους κι αποσπώντας μερίδιο αγοράς από καθιερωμένες εταιρείες. Αποχώρησε από τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου της εταιρείας το 2012, αλλά παρέμεινε πρόεδρος του διοικητικού της συμβουλίου.
Το περιοδικό Forbes έχει υπολογίσει ότι η περιουσία του Μπάρι Σέρμαν έφθανε τα 3,2 δισεκ. δολάρια.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
