 |
|
|  Πέμπτη 21/12
Ομογένεια
Ο διάσημος Έλληνας μαέστρος Θεόδωρος Κουρεντζής ξεκινάει περιοδεία στην Ρωσία με την πρωτοπόρο ορχήστρα του musicAeterna
TASS
Την πρώτη μεγάλη του περιοδεία στην Ρωσία ξεκινάει συνοδευόμενος από την ορχήστρα του musicAeterna ο γνωστός Έλληνας διευθυντής ορχήστρας Θεόδωρος Κουρεντζής, ανακοίνωσε το Θέατρο Όπερας και Μπαλέτου της πόλης Περμ. Ο Έλληνας μουσικός, ο οποίος διαπρέπει εδώ και χρόνια στην Ρωσία, ξεκινάει την περιοδεία του από την πόλη Πέρμ και εν συνεχεία θα ακολουθήσουν οι πόλεις Τιουμέν, Νοβοσιμπίρσκ και Κρασνογιάρσκ, για να καταλήξει στην Αγία Πετρούπολη και στην Μόσχα. Η ορχήστρα musicAeterna υπό τη διεύθυνση του Κουρεντζή θα εκτελέσει την έβδομη συμφωνία του Ντμίτρι Σοστακόβιτς.
Στις 24 Δεκεμβρίου, μετά την πόλη Τιουμέν, ο Κουρεντζής θα δώσει συναυλία στην πόλη Νοβοσιμπίρσκ, όπου πριν από 14 χρόνια, όταν δούλευε ως βασικός διευθυντής ορχήστρας του ακαδημαϊκού θεάτρου Όπερας και Μπαλέτου του Νοβοσιμπίρσκ, άρχισε να δημιουργεί την περίφημη ορχήστρα του.
Η περιοδεία του θα ολοκληρωθεί με την εκτέλεση της έβδομης συμφωνίας του Ντμίτρι Σοστακόβιτς στην Αγία Πετρούπολη (στις 26 Δεκεμβρίου στην αίθουσα Μαρίνσκι) και στην Μόσχα στις 29 Δεκεμβρίου (στην μεγάλη αίθουσα του Ωδείου της Μόσχας).
¨Όπως αναφέρει το θέατρο Όπερας και Μπαλέτου της Περμ, η Έβδομη Συμφωνία του Ντμίτρι Σοστακόβιτς, γνωστή ως «συμφωνία του Λένινγκραντ», είναι ένα έργο που κατέχει ιδιαίτερη θέση στην ιστορία, όχι μόνο λόγω της καλλιτεχνικής της βαρύτητας, αλλά και επειδή γράφτηκε κάτω από ιδιαίτερες συνθήκες. Η συμφωνία άρχισε να γράφεται πριν αρχίσει ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, ενώ ολοκληρώθηκε αποκτώντας ιδιαίτερα χαρακτηριστικά με την έναρξη της εισβολής της φασιστικής Γερμανίας στην Σοβιετική Ένωση. Καθιερώθηκε δε ως θρυλική συμφωνία, όταν παίχτηκε τον Αύγουστο του 1942, όταν δηλαδή το Λένινγκραντ βρισκόταν υπό πολιορκία από τα στρατεύματα του Χίτλερ.
Το Θέατρο Όπερας και Μπαλέτου της Πέρμ είναι ένα από τα παλαιότερα μουσικά θέατρα της Ρωσίας, αφού ιδρύθηκε το 1870. Έχει τιμηθεί αρκετές φορές με το εθνικό θεατρικό βραβείο «Χρυσή Μάσκα», με το οποίο έχει τιμηθεί αρκετές φορές ο Κουρεντζής, ο οποίος διευθύνει το Θέατρο της Περμ από τα 2011. Η ορχήστρα και η χορωδία musicAeterna, που πραγματοποιεί εμφανίσεις υπό την διεύθυνση του Κουρεντζή, θεωρείται σήμερα ως μία από τις πιο πρωτοπόρες ρωσικές ορχήστρες.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
