|
| Τρίτη 26/12
Mποϊκοτάζ στο Ισραήλ απο την Λορντ
Η τραγουδίστρια ακυρώνει συναυλία της στο Τελ Αβίβ
AFP
Η νεαρή νεοζηλανδή τραγουδίστρια Λορντ ανακοίνωσε ότι αποφάσισε να ακυρώσει τη συναυλία της στο Τελ Αβίβ μετά τις εκκλήσεις προς αυτή την κατεύθυνση που τις απηύθυναν υποστηρικτές ενός μποϊκοτάζ του Ισραήλ.
Η 21 ετών ποπ καλλιτέχνης είχε ανακοινώσει την περασμένη εβδομάδα ότι θα έκανε έναν σταθμό στην πολιτιστική και οικονομική πρωτεύουσα του Ισραήλ τον Ιούνιο, στο πλαίσιο μιας περιοδείας της.
Ωστόσο η Λορντ βρέθηκε αντιμέτωπη με τις επικρίσεις νεοζηλανδών και διεθνών ακτιβιστών υπέρ του μποϊκοτάζ του Ισραήλ με στόχο τον τερματισμό της κατοχής των παλαιστινιακών εδαφών. Τελικά ανακοίνωσε ότι δεν θα συμπεριλάβει το Τελ Αβίβ στην περιοδεία της.
"Έλαβα πλήθος μηνυμάτων και επιστολών, και συζήτησα πολύ με πολλούς ανθρώπους που έχουν διαφορετικές γνώμες, και πιστεύω ότι η σωστή απόφαση σε αυτό το στάδιο, είναι να ακυρώσω τη συναυλία", έγραψε σε ανακοίνωση που έδωσαν στη δημοσιότητα οι Naranjah, οι ισραηλινοί οργανωτές του θεάματος.
"Είμαι πάρα πολύ περήφανη για να παραδεχτώ ότι έσφαλα. Πράγματι λυπάμαι που υπαναχωρώ στη δέσμευσή μου προς εσάς. Ελπίζω ότι μια μέρα θα μπορέσουμε να χορέψουμε όλοι μαζί", είπε στους θαυμαστές της.
"Συγχωρούμε τη Λορντ και της ευχόμαστε πολλές επιτυχίες στην περιοδεία της στη Ρωσία και στις ΗΠΑ", ανέφεραν οι Ναράνχα σε μήνυμά τους.
Η ισραηλινή υπουργός Πολιτισμού Μίρι Ρεγκέβ εξέφρασε την ελπίδα ότι η Λορντ θα υπαναχωρήσει στην απόφασή της. "Λορντ, δείξε ότι είσαι μια "γνήσια ηρωίδα" όπως είναι ο τίτλος του πρώτου σου δίσκου, μια γνήσια ηρωίδα του πολιτισμού, αποκομμένη από περίεργες πολιτικές παραμέτρους", έγραψε σε ανακοίνωσή της.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|