 |
|
|  Τετάρτη 27/12
Στέλεχος κουρδικού κόμματος εκδόθηκεαπο την Σερβία στην Τουρκία-Εντονες αντιδράσεις
ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/Νίκος Πέλπας
Η Σερβία εξέδωσε στην Τουρκία τον Τζεβντέτ Αγιάζ, στέλεχος του κουρδικού κόμματος της ελευθερίας (ΡΑΚ), ο οποίος συνελήφθη πριν από ένα χρόνο βάση τουρκικού εντάλματος.
Ο Αγιάζ έχει καταδικαστεί στην Τουρκία σε φυλάκιση 15 ετών «για (απόπειρα) κατάλυσης της συνταγματικής νομιμότητας».
Η επιτροπή κατά των βασανιστηρίων του ΟΗΕ είχε ζητήσει από την Σερβία να μην προχωρήσει στην έκδοση του Αγιάζ με επιστολή της στην υπουργό Δικαιοσύνης, Νέλα Κουμπούροβιτς.
Η υπουργός ισχυρίζεται ότι δεν έλαβε την επιστολή αυτή, αν και οι δικηγόροι του Αγιάζ αντιτείνουν ότι βρισκόταν μέσα στην δικογραφία την οποία έπρεπε να μελετήσει η κ. Κουμπούροβιτς πριν υπογράψει την έκδοση του.
Η επιτροπή κατά των βασανιστηρίων του ΟΗΕ επιβεβαίωσε ότι η επιστολή εστάλη την 11η Δεκεμβρίου, τρεις ημέρες πριν εξεταστεί η υπόθεση από το εφετείου της πόλης Νόβισαντ και πριν ακόμη φτάσει ο φάκελος στο υπουργείο Δικαιοσύνης.
Ο πρόεδρος της Επιτροπής αυτής του ΟΗΕ Γενς Μόλντβινγκ εξέφρασε την δυσαρέσκεια του υπενθυμίζοντας στην Σερβία ότι ως χώρα που υπέγραψε την διακήρυξη του ΟΗΕ κατά των βασανιστηρίων, έχει υποχρέωση να την τηρεί.
Ο Τζεβντέτ Αγιάζ συνελήφθη στα τέλη του 2016, στην πόλη Σάμπατς, στη βόρεια Σερβία, βάση εντάλματος της τουρκικής δικαιοσύνης.
Το δικαστήριο της πόλης αποφάσισε την έκδοση του τρεις φορές, ωστόσο κάθε φορά το εφετείο του Νόβισαντ ακύρωνε την απόφαση.
Την τέταρτη φορά το εφετείο αναθεώρησε τη στάση του και αποφάσισε, τη 14η Δεκεμβρίου του 2017, την έκδοση του στην Τουρκία.
Μία ημέρα αργότερα, η υπουργός Δικαιοσύνης Νέλα Κουμπούροβιτς υπέγραψε την απόφαση και την 25η Δεκεμβρίου ο Τζεβντέτ Αγιάζ μετήχθη αεροπορικώς στην Κωνσταντινούπολη και παραδόθηκε στην τουρκική αστυνομία.
Η έκδοση του προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στη Σερβία, κυρίως από οργανώσεις υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και νομικούς που καταγγέλλουν ότι δεν τηρήθηκαν οι νόμιμες διαδικασίες στην υπόθεση έκδοσης του Αγιάζ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
