 |
|
|  Παρασκευή 29/12
12 νεκροί και 4 τραυματίες απο πυρκαγιά σε πολυκατοικία στη Νέα Υόρκη
AFP-Reuters
Δώδεκα άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, ανάμεσά τους ένα βρέφος, ενώ τέσσερις τραυματίες βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση, εξαιτίας πυρκαγιάς που εκδηλώθηκε σε πολυκατοικία στη συνοικία Μπρονξ της Νέας Υόρκης, δήλωσε ο δήμαρχος της αμερικανικής μεγαλούπολης Μπιλ ντε Μπλέιζιο.
Η φωτιά εκδηλώθηκε στον πρώτο όροφο του τούβλινου κτιρίου και πολύ γρήγορα εξαπλώθηκε στους ψηλότερους ορόφους, δήλωσε ο επικεφαλής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Ντάνιελ Νίγκρο στους δημοσιογράφους κατά τη διάρκεια κοινής συνέντευξης Τύπου που παραχώρησαν με τον δήμαρχο. Τα αίτια της πυρκαγιάς ερευνώνται, πρόσθεσε.
Σύμφωνα με τον Ντε Μπλέιζιο, ο απολογισμός των νεκρών εξαιτίας της πυρκαγιάς είναι ένας από τους βαρύτερους εδώ και «πάρα πολλά χρόνια» στη Νέα Υόρκη.
Τέσσερις άνθρωποι διακομίστηκαν σε νοσοκομείο σε κρίσιμη κατάσταση και «δίνουν μάχη για να κρατηθούν στη ζωή», πρόσθεσε ο δήμαρχος.
Οι αρχές ανέφεραν πως οι πυροσβέστες διέσωσαν 12 ενοίκους του κτιρίου.
«Πέθαναν άνθρωποι σε διάφορους ορόφους του κτιρίου, οι ηλικίες των οποίων κυμαίνονταν από το 1 ως τα 50» έτη, είπε ο επικεφαλής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας στους δημοσιογράφους. «Σε μια υπηρεσία που ασφαλώς δεν συναντά για πρώτη φορά μια τραγωδία, είμαστε σοκαρισμένοι για τις ζωές που χάθηκαν», συμπλήρωσε ο ίδιος.
Δύο από τους νεκρούς βρέθηκαν μέσα σε μια μπανιέρα, μετέδωσε το καλωδιακό ειδησεογραφικό τηλεοπτικό δίκτυο NY1.
Η πυρκαγιά ξέσπασε λίγο πριν από τις 19:00 (τοπική ώρα) στην περιοχή Μπέλμοντ του Μπρονξ, στην οποία βρίσκονται κυρίως οικήματα και η οποία είναι γνωστή ως η «Μικρή Ιταλία» της συνοικίας, πλάι στον Ζωολογικό Κήπο του Μπρονξ και το Πανεπιστήμιο Φόρνταμ.
Η Νέα Υόρκη πλήττεται από κύμα ψύχους, με τις θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν και ισχυρούς ανέμους, που σύμφωνα με πληροφορίες μέσων ενημέρωσης ενίσχυσαν τις φλόγες μέσα στο κτίριο όταν οι ένοικοι άνοιξαν πόρτες και παράθυρα.
Όπου έριξαν νερό τα οχήματα της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας το έδαφος έχει καλυφθεί από στρώματα πάγου, σύμφωνα με έναν ρεπόρτερ του NY1.
Ένας αυτόπτης μάρτυρας, ο Ραφαέλ Γκονζάλες, ο οποίος ζει στην άλλη πλευρά του δρόμου, είπε στον τηλεοπτικό σταθμό WCBS, ο οποίος ανήκει στο δίκτυο του CBS News, ότι είδε νεαρούς στην σκάλα κινδύνου του κτιρίου ενώ η πυρκαγιά ήδη μαινόταν.
«Αυτό που με ξύπνησε ήταν η οσμή του καπνού, νόμιζα ότι ήταν στο δικό μου κτίριο», εξήγησε.
Από τα πλάνα και τις φωτογραφίες το κτίριο εξωτερικά δεν μοιάζει να έχει υποστεί μεγάλες ζημιές.
Η Πυροσβεστική Υπηρεσία της Νέας Υόρκης ανέφερε ότι πάνω από 160 στελέχη της αναπτύχθηκαν στο σημείο για να πάρουν μέρος στην επιχείρηση κατάσβεσης.
Μια φωτογραφία που ανάρτησε στον ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης Twitter η Πυροσβεστική Υπηρεσία της Νέας Υόρκης εικονίζει δύο οχήματά της με τις σκάλες τους ανοιγμένες στον δεύτερο ή τον τρίτο όροφο του κτιρίου, υπό το φως προβολέων.
Ο αριθμός των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους σε πυρκαγιές στη Νέα Υόρκη το 2016 μειώθηκε στους 48, στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων 100 ετών, αφότου άρχισαν να τηρούνται σχετικά στατιστικά στοιχεία, σύμφωνα με τον ιστότοπο της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας της πόλης. Τα επίσημα στοιχεία για το 2017 δεν είναι ακόμα διαθέσιμα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
