 |
|
|  Tετάρτη 3/1
Ο Τραμπ ειρωνεύεται τον Κιμ Γιονγκ Ουν:«Το δικό μου» κουμπί είναι μεγαλύτερο και επιπλέον λειτουργεί»
Reuters-AFP
Ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ειρωνεύτηκε τον βορειοκορεάτη ηγέτη την Τρίτη, διαβεβαιώνοντας ότι «το δικό του» κουμπί για την εκτόξευση πυρηνικών όπλων είναι «μεγαλύτερο» και «δυνατότερο» από εκείνο του Κιμ Γιονγκ Ουν, κι επιπλέον «λειτουργεί».
«Ο βορειοκορεάτης ηγέτης μόλις δήλωσε ότι "το Πυρηνικό Κουμπί είναι πάνω στο γραφείο του συνέχεια." Κάποιος στο εξασθενημένο καθεστώς του που πεθαίνει της πείνας να τον ενημερώσει παρακαλώ ότι έχω κι εγώ Πυρηνικό Κουμπί, που όμως είναι πολύ μεγαλύτερο & πολύ δυνατότερο από το δικό του, και το δικό μου Κουμπί λειτουργεί!», ανέφερε ο πρόεδρος των ΗΠΑ σε ανάρτησή του στο Twitter.
Ο Κιμ Γιονγκ Ουν κατά τη διάρκεια του διαγγέλματός του για το νέο έτος επανέλαβε ότι η χώρα του είναι πλέον πυρηνική δύναμη, ενώ επισήμανε ότι έχει πάντα πάνω στο γραφείο του το «κουμπί» για την εκτόξευση των βορειοκορεάτικων πυρηνικών όπλων: «Αυτό δεν είναι απειλή, είναι η πραγματικότητα», υποστήριξε.
Στην ίδια ομιλία πάντως ο βορειοκορεάτης ηγέτης έκανε μια χειρονομία προς την κατεύθυνση της Νότιας Κορέας, δηλώνοντας πως ο δρόμος προς τον διμερή διάλογο είναι «ανοικτός» και ότι είναι διατεθειμένος να στείλει βορειοκορεάτες αθλητές να συμμετάσχουν στους χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στην Πιοντσάν της Νότιας Κορέας.
Η Ουάσινγκτον υποβάθμισε την Τρίτη την προοπτική των συνομιλιών μεταξύ της Βόρειας Κορέας και της Νότιας Κορέας, χαρακτηρίζοντάς τις μπάλωμα, ένα «band-aid», κατά την έκφραση που χρησιμοποίησε η πρεσβεύτρια των ΗΠΑ στον ΟΗΕ Νίκι Χέιλι, κι επιμένοντας ότι η Ουάσινγκτον δεν θα αποδεχθεί ποτέ ότι η Πιονγκγιάνγκ αποτελεί πυρηνική δύναμη.
Οι ΗΠΑ «δεν θα πάρουν καμιά συνάντηση στα σοβαρά» εάν αυτή δεν αφορά την εξάλειψη του πυρηνικού οπλοστασίου της Βόρειας Κορέας, ξεκαθάρισε η Χέιλι λίγες ώρες πριν το tweet του Τραμπ.
«Η Βόρεια Κορέα μπορεί να μιλάει με όποιον θέλει, αλλά οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να το αναγνωρίσουν ωσότου συμφωνήσει να απαλλαγεί από τα πυρηνικά όπλα που διαθέτει» παρά τις απαγορεύσεις και τις κυρώσεις της διεθνούς κοινότητας, επέμεινε η πρεσβεύτρια των ΗΠΑ στα Ηνωμένα Έθνη.
Ο υπουργός Ενοποίησης της Νότιας Κορέας Τσου Μιόνγκ-γκιούν πρότεινε να διεξαχθούν την ερχόμενη Τρίτη συνομιλίες με τη Βόρεια Κορέα, κάτι που σημείωσε ότι συζητήθηκε με την Ουάσινγκτον. Διευκρίνισε πως θα επικεντρωθούν στη συμμετοχή της Βόρειας Κορέας στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά θα θιγούν και άλλα θέματα, όπως η προοπτική αποπυρηνικοποίησης της κορεατικής χερσονήσου.
Η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Χέδερ Νάουερτ ανέφερε πως δεν είναι ενήμερη για το ότι υπήρξε κάποια συνεννόηση ανάμεσα στη Σεούλ και την Ουάσινγκτον ως προς την προσφορά της κυβέρνησης της Νότιας Κορέας για συνομιλίες, οι οποίες αναμένεται να γίνουν σε επίπεδο υφυπουργών και θα είναι οι πρώτες μετά τον Δεκέμβριο του 2015.
Η Κίνα χαιρέτισε τις «θετικές» ενδείξεις από τη Βόρεια και τη Νότια Κορέα και χαρακτήρισε τις επικείμενες συνομιλίες μια καλή εξέλιξη για «τη βελτίωση των σχέσεων και την άμβλυνση της κατάστασης» ενόψει της «πραγμάτωσης της αποπυρηνικοποίησης της (κορεατικής) χερσονήσου», διά στόματος του εκπροσώπου του κινεζικού ΥΠΕΞ Γκενγκ Σουάνγκ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
