 |
|
|  Πέμπτη 4/1
Τέθηκε σε ισχύ απο το Ισραήλ πρόγραμμα απέλασης δεκάδων χιλιάδων μεταναστών- Την ανησυχία του εξέφρασε ο ΟΗΕ
AFP-Reuters
Το Ισραήλ ανακοίνωσε την έναρξη ενός προγράμματος που έχει σκοπό να επιβάλει σε σχεδόν 40.000 παράτυπους μετανάστες να επιλέξουν ανάμεσα στην απέλαση και τη φυλάκισή τους.
Μιλώντας κατά την έναρξη της συνεδρίασης του υπουργικού συμβουλίου του, ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου εξέφρασε την χαρά του για την εφαρμογή του σχεδίου αυτού που έχει σκοπό «να διώξει τους μετανάστες που εισήλθαν παράνομα» στη χώρα. Οι τελευταίοι έχουν διορία έως τα τέλη Μαρτίου προκειμένου να εγκαταλείψουν το Ισραήλ, σε διαφορετική περίπτωση θα φυλακίζονται επ΄αόριστον.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών, το μέτρο αφορά 38.000 ανθρώπους, στην πλειονότητά τους από την Ερυθραία και το Σουδάν. Οι μετανάστες που θα δεχθούν να φύγουν θα λάβουν ένα αεροπορικό εισιτήριο και σχεδόν 3.000 ευρώ.
Σε ανακοίνωσή της, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (HCR) εξέφρασε την ανησυχία της, υπενθυμίζοντας πως το Ισραήλ έχει «νομικές υποχρεώσεις όσον αφορά την προστασία των προσφύγων».
Όμως από τότε που οι ισραηλινές αρχές ανέλαβαν, το 2009, την ευθύνη να προσδιορίσουν ποιος εμπίπτει στην κατηγορία αυτήν, μόνον οκτώ από την Ερυθραία και δύο από το Σουδάν εξασφάλισαν καθεστώς πρόσφυγα, συνεχίζει η HCR. Διακόσιοι Σουδανοί υπήκοοι από το Νταρφούρ (δυτικό Σουδάν) εξασφάλισαν «ανθρωπιστικό καθεστώς στο Ισραήλ».
Στο πλαίσιο του προγράμματος απέλασης, η ισραηλινή κυβέρνηση παραδέχεται σιωπηρά πως οι υπήκοοι των δύο αυτών χωρών δεν μπορούν να επιστρέψουν στις χώρες τους.
Το καθεστώς στην Ερυθραία κατηγορείται από τον ΟΗΕ για «γενικευμένα και συστηματικά» εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Όσον αφορά το Σουδάν, το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (CPI) έχει εκδώσει εντάλματα σύλληψης εις βάρος του προέδρου του, Όμαρ αλ-Μπεσίρ, για εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και γενοκτονία.
Σύμφωνα με ισραηλινές μκο που στηρίζουν τους μετανάστες, το Ισραήλ έχει υπογράψει συμφωνίες με τρίτες χώρες, όπως η Ρουάντα και η Ουγκάντα, που οφείλουν να δέχονται μετανάστες που φεύγουν με τη θέλησή τους από το Ισραήλ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
