 |
|
|  Πέμπτη 4/1
Ένας πρώην δήμαρχος και ο γιος του δολοφονήθηκαν στο Μεξικό
Reuters
Ένας πρώην δήμαρχος και ο γιος του δολοφονήθηκαν την Τετάρτη στο κεντρικό Μεξικό, κάτι που αύξησε σε πέντε τον αριθμό νυν ή πρώην στελεχών της αυτοδιοίκησης που έχουν σκοτωθεί από την περασμένη εβδομάδα, καθώς η χώρα οδεύει σε εκλογές αργότερα φέτος.
Ο Μιγκέλ Άνχελ Λικόνα, 76 ετών, πρώην δήμαρχος της Μιξκιαουάλα, στην Πολιτεία Ιδάλγο, δολοφονήθηκε μαζί με τον γιο του, ανέφερε ανακοίνωση που έδωσαν στη δημοσιότητα οι πολιτειακές εισαγγελικές αρχές.
Ο Λικόνα είχε εκλεγεί δήμαρχος με το Θεσμικό Επαναστατικό Κόμμα (PRI), του νυν προέδρου Ενρίκε Πένια Νιέτο, τη δεκαετία του 1990.
Σύμφωνα με το πολιτειακό υπουργείο Δικαιοσύνης πάντως, κατά τα πρώτα στοιχεία της έρευνας η δολοφονία δεν μοιάζει να είχε πολιτικά κίνητρα.
Τον Οκτώβριο είχε δολοφονηθεί άλλος ένας πρώην δήμαρχος στην Πολιτεία Ιδάλγο, όμως και τότε οι αρχές είχαν αποκλείσει το ενδεχόμενο ο φόνος να έγινε για πολιτικούς λόγους κι είχαν κάνει λόγο για ένοπλη ληστεία.
Τους τελευταίους μήνες τουλάχιστον δώδεκα πολιτικοί, αξιωματούχοι ή υποψήφιοι έχουν δολοφονηθεί σε μεξικανικές Πολιτείες όπου συμμορίες του οργανωμένου εγκλήματος συγκρούονται για τον έλεγχο εδαφών ή οδών της διακίνησης ναρκωτικών.
Στο Μεξικό το 2017 καταγράφηκε ο υψηλότερος αριθμός ανθρωποκτονιών αφότου άρχισαν να τηρούνται επίσημες στατιστικές, κατά τα κυβερνητικά δεδομένα, κάτι που αποτέλεσε βαρύ πλήγμα για τον πρόεδρο Πένια Νιέτο, που δεσμευόταν ότι θα αναχαίτιζε το κύμα βίας των συμμοριών ενόψει των εκλογών.
Την 1η Ιουλίου, το Μεξικό θα εκλέξει τον επόμενο πρόεδρό του, 600 βουλευτές, πολλούς τοπικούς αιρετούς άρχοντες και πολιτειακούς βουλευτές. Οι ανησυχίες για την αύξηση της βίας πλήττουν τη δημοτικότητα του απερχόμενου προέδρου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
