 |
|
|  Πέμπτη 4/1
Ιράν: Η βραβευμένη με Νόμπελ Ειρήνης Σιρίν Εμπαντί καλεί τους Ιρανούς να κλιμακώσουν τις διαδηλώσεις
Reuters
Η βραβευμένη με Νόμπελ Ειρήνης Ιρανή Σιρίν Εμπαντί κάλεσε τον ιρανικό λαό να αντισταθεί και να πιέσει για τη συνέχιση των διαδηλώσεων διαμαρτυρίας σε όλη τη χώρα, οι οποίες συνιστούν την πιο τολμηρή πρόκληση για τους ηγέτες της μετά την εξέγερση πριν από τη μεταρρύθμιση του 2009.
Η σαουδαραβικής ιδιοκτησίας παναραβική εφημερίδα Asharq Al-Awsat επικαλείται τη διασημότερη δικηγόρο και αγωνίστρια για τα ανθρώπινα δικαιώματα, η οποία λέει ότι οι Ιρανοί θα πρέπει να παραμείνουν στους δρόμους και ότι το Σύνταγμα της χώρας τούς δίνει το δικαίωμα να διαδηλώνουν.
Έπειτα από έξι μέρες διαδηλώσεων που κλόνισαν την θεοκρατική ηγεσία και στοίχισαν τη ζωή σε 21 ανθρώπους, οι Φρουροί της Επανάστασης, το επίλεκτο σώμα των ιρανικών ενόπλων δυνάμεων, ανέπτυξαν χθες Τετάρτη δυνάμεις για να καταστείλουν την εξέγερση σε τρεις επαρχίες.
Οι διαδηλώσεις, οι οποίες ξεκίνησαν ως διαμαρτυρία κατά των σοβαρών οικονομικών προβλημάτων που βιώνουν οι νέοι και η εργατική τάξη, εξελίχθηκαν σε εξέγερση κατά της εξουσίας και των προνομίων που απολαμβάνει μια ελίτ και ειδικά ο ανώτερος πνευματικός ηγέτης Αγιατολάχ Αλί Χαμενεϊ.
Σε πολλές πόλεις της χώρας--ανάμεσά τους και στη δεύτερη μεγαλύτερη, την Μασχάντ, πραγματοποιήθηκαν σήμερα φιλοκυβερνητικές διαδηλώσεις. Η κρατική τηλεόραση μετέδωσε πλάνα με χιλιάδες διαδηλωτές να κρατούν πόστερ με το πορτραίτο του Αγιατολάχ Χαμενεϊ και πλακάτ που έγραφαν "Θάνατος στους στασιαστές".
Οι αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, οι οποίες δείχνουν αυθόρμητες και χωρίς έναν σαφή ηγέτη, ξεκίνησαν από εργατικές συνοικίες και μικρότερες πόλεις αλλά φαίνεται να κερδίζουν έδαφος και μεταξύ της μορφωμένης μεσαίας τάξης και των ακτιβιστών που συμμετείχαν στις διαδηλώσεις του 2009.
Η Εμπαντί, η οποία ζει μόνιμα στο Λονδίνο και βραβεύτηκε με Νόμπελ το 2003, είναι μια από τους εξόριστους επικριτές της ιρανικής ηγεσίας. Η ίδια κάλεσε τους Ιρανούς να σταματήσουν να πληρώνουν τους λογαριασμούς του νερού, του ηλεκτρικού και του αερίου καθώς και τους φόρους, να αποσύρουν τις καταθέσεις τους από τις κρατικές τράπεζες και να ασκήσουν οικονομική πίεση στην κυβέρνηση ώστε να την υποχρεώσουν να σταματήσει να καταφεύγει στη βία και να ικανοποιήσει τα αιτήματά τους.
"Αν η κυβέρνηση δεν σας έχει ακούσει επί 38 χρόνια, ο ρόλος σας είναι τώρα να αγνοήσετε ό,τι σας λέει", ανέφερε σε συνέντευξή της η Εμπαντί στην Asharq Al-Awsat που εδρεύει στο Λονδίνο.
Τα επεισόδια προκάλεσαν ποικίλες αντιδράσεις διεθνώς με τους Ευρωπαίους να δείχνουν δυσαρέσκεια για την ενθουσιώδη αντίδραση των ΗΠΑ και των ισραηλινών ηγετών προς την έκφραση αντίθεσης απέναντι στο ιρανικό θεοκρατικό καθεστώς.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
