 |
|
|  Παρασκευή 5/1
Ο πρόεδρος τής Τουρκίας , Ερντογάν δήλωσε ότι η καταδίκη ενός Τούρκου τραπεζίτη στις ΗΠΑ αποτελεί μέρος αμερικανικής συνωμοσίας
Reuters-AFP
Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατήγγειλε σήμερα μια «σειρά σοβαρών συνωμοσιών» εναντίον της Τουρκίας που έχουν εξυφανθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, μετά την καταδίκη στη Νέα Υόρκη ενός Τούρκου τραπεζίτη στο πλαίσιο μιας δίκης για παράκαμψη των αμερικανικών κυρώσεων κατά του Ιράν.
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες διευθύνουν ατή τη στιγμή μια σειρά σοβαρών συνωμοσιών. Όχι μόνο δικαστικών αλλά και οικονομικών συνωμοσιών», δήλωσε ο Ερντογάν σε συνέντευξη Τύπου στην Κωνσταντινούπολη προτού επιβιβαστεί στο αεροπλάνο που θα τον μεταφέρει στο Παρίσι όπου αναμένεται να συναντηθεί στη διάρκεια της ημέρας με τον πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν.
Ο Μεχμέτ Χακάν Ατίλα, πρών αναπληρωτής γενικός διευθυντής της τουρκικής κρατικής τράπεζας Halkbank, κρίθηκε ένοχος την Τετάρτη στη Νέα Υόρκη για τραπεζική απάτη και συνωμοσία σε μια υπόθεση δισεκατομμυρίων δολαρίων.
«Αν αυτό είναι το αμερικανικό όραμα για τη δικαιοσύνη, τότε ο κόσμος είναι καταδικασμένος», πρόσθεσε ο Ερντογάν αναφερόμενος στη δίκη αυτή, που προκαλεί φόβους για οικονομικές κυρώσεις εις βάρος της Halkbank οι οποίες θα είχαν ισχυρές επιπτώσεις στην τουρκική οικονομία.
Ο Τουρκοϊρανός επιχειρηματίας Ρεζά Ζαράμπ, που βρίσκεται στο επίκεντρο αυτής της πολύκροτης δίκης, κατέθεσε κατά του Ατίλα και ενέπλεξε τον πρόεδρο Ερντογάν και υπουργούς της τουρκικής κυβέρνησης.
Η Άγκυρα απέρριψε κατ΄επανάληψη όλες τις κατηγορίες στη δίκη αυτή, χαρακτηρίζοντάς τη «συνωμοσία» που εξύφανε ο ιερωμένος Φετουλάχ Γκιουλέν, που ζει στις Ηνωμένες Πολιτείες και κατηγορείται από την Άγκυρα ότι ενορχήστρωσε το αποτυχημένο στρατιωτικό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 2016, κατηγορία την οποία αρνείται.
Η δίκη αυτή «είναι η απτή απόδειξη της συνεργασίας ανάμεσα στη FETO (ακρωνύμιο που χρησιμοποιεί η Άγκυρα για τα δίκτυα που διευθύνει ο Γκιουλέν), την αμερικανική δικαιοσύνη, το FBI και τη CIA», δήλωσε χθες ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης Μπεκίρ Μποζντάγ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
