 |
|
|  Πέμπτη 11/1
Περισσότεροι από 3.000 χριστιανοί σκοτώθηκαν πέρσι για λόγους που σχετίζονταν με την πίστη τους σε όλον τον κόσμο
AFP
Περισσότεροι από 3.000 χριστιανοί –εκ των οποίων τα δύο τρίτα στη Νιγηρία– σκοτώθηκαν σε όλον τον κόσμο μέσα σε έναν χρόνο, από τον Νοέμβριο του 2016 μέχρι τον Οκτώβριο του 2017, για λόγους που σχετίζονται με την πίστη τους, υποστηρίζει σε έκθεσή της η μη κυβερνητική οργάνωση Open Doors ("Ανοιχτές Θύρες").
Η προτεσταντική οργάνωση έδωσε στη δημοσιότητα τον "Κατάλογο του 2018" με τις "50 χώρες στις οποίες διώκονται περισσότερο οι χριστιανοί". Μεταξύ άλλων υποστηρίζει ότι 215 εκατομμύρια άνθρωποι, δηλαδή ένας στους 12 χριστιανούς σε όλον τον κόσμο, πέφτουν θύματα διώξεων "σε μεγάλο έως ακραίο βαθμό".
Για 17η φορά η Βόρεια Κορέα βρίσκεται στην πρώτη θέση του ετήσιου καταλόγου που βασίζεται σε δείκτες οι οποίοι καταγράφουν όχι μόνο τις βιαιότητες, αλλά και την καθημερινή, πιο διακριτική καταπίεση. Ακολουθούν το Αφγανιστάν και η Σομαλία.
Από την 1η Νοεμβρίου 2016 μέχρι την 31η Οκτωβρίου 2017 τουλάχιστον 3.066 χριστιανοί σκοτώθηκαν για λόγους που σχετίζονταν με την πίστη τους. Ο αριθμός αυτός είναι κατά πολύ μικρότερος σε σύγκριση με εκείνον που αναφερόταν στον "Κατάλογο 2016" (7.106 θύματα) αλλά υπερδιπλάσιος από εκείνον του "Καταλόγου 2017" (1.207).
"Η σχετική εκεχειρία που διαπιστώθηκε στον δείκτη του 2017 οφειλόταν στον περιορισμό της δράσης της (τζιχαντιστικής οργάνωσης) Μπόκο Χαράμ στη Νιγηρία. Ωστόσο, οι δολοφονίες ξανάρχισαν στη χώρα αυτή με το κύμα επιθέσεων που εξαπέλυσαν βαριά οπλισμένοι Φουλάνι εναντίον χριστιανών στην κεντρική ζώνη της χώρας" αναφέρει η οργάνωση στην έκθεσή της. Μόνο στη Νιγηρία πέρσι καταγράφηκαν 2.000 δολοφονίες χριστιανών.
Ο αριθμός των εκκλησιών που μπήκαν στο στόχαστρο (έκλεισαν, πυρπολήθηκαν, υπέστησαν ζημιές κλπ) εμφανίζεται μειωμένος: την περασμένη χρονιά ήταν 793 ενώ την αμέσως προηγούμενη 1.329. "Η μείωση αυτή αποτελεί μια καλή είδηση που εξηγείται εν μέρει από το γεγονός ότι οι εκκλησίες προστατεύονται καλύτερα από τις αστυνομικές αρχές στο Πακιστάν", εξήγησε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Μισέλ Βαρτόν, ο διευθυντής των "Ανοιχτών Θυρών" στη Γαλλία.
Η οργάνωση σημειώνει πάντως ότι τα στοιχεία αυτά δεν αποτυπώνουν πλήρως την πραγματικότητα γιατί αφορούν μόνο επιβεβαιωμένες δολοφονίες και επιθέσεις. Για παράδειγμα, η Βόρεια Κορέα δεν περιλαμβάνεται στη λίστα όπου καταγράφονται τα θύματα, λόγω έλλειψης "αξιόπιστων στοιχείων στην πιο περιχαρακωμένη χώρα του πλανήτη".
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
