 |
|
|  Tετάρτη 24/1
H Ρωσία φιλοδοξεί να εκτοξεύσει 150 δορυφόρους έως το 2025, αλλά και να στείλει αποστολή στην Σελήνη
Ria Novosti,TASS,AFP
Η Ρωσική Διαστημική Υπηρεσία Roskosmos, στο πλαίσιο ενός μεγαλεπήβολου διαστημικού προγράμματος, προγραμματίζει να εκτοξεύσει 150 δορυφόρους έως το 2025, να δημιουργήσει τον δικό της Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και να ξεκινήσει αποστολές στην Σελήνη με διαστημόπλοια νέας γενιάς.
Ο γενικός διευθυντής της Ίγκορ Καμαρόφ ανακοίνωσε ότι «την περίοδο έως το 20125 (που είναι η περίοδος εφαρμογής του νέου διαστημικού προγράμματος της Ρωσίας), η Ρωσική Διαστημική Υπηρεσία προγραμματίζει να ανανεώσει σημαντικά το δορυφορικό της σύστημα και να πραγματοποιήσει περισσότερες από 150 εκτοξεύσεις δορυφόρων, αυξάνοντας αισθητά τον αριθμό των δορυφόρων που θα τεθούν σε τροχιά.
Στόχος αυτού του προγράμματος είναι να αξιοποιηθούν στο έπακρο οι δυνατότητες που μπορεί να προσφέρει το ρωσικό σύστημα δορυφορικής πλοήγησης Glonass όσον αφορά τις εγγυήσεις της παγκόσμιας ασφάλειας και τον εκσυγχρονισμό της οικονομίας.
Αναφερόμενος στις προοπτικές αυτές ο Καμαρόφ υπογράμμισε την σημασία που δίνει σ’ αυτές το τελευταίο διάστημα η Ρωσική Διαστημική Υπηρεσία, η οποία έχει πεισθεί, όπως είπε, ότι είναι απαραίτητη η δημιουργία ενός τέτοιου δορυφορικού συστήματος. Προσέθεσε μάλιστα ότι «στο προσεχές μέλλον το θέμα αυτό πρέπει να μελετηθεί και να τεθούν οι αντίστοιχοι στόχοι».
Ο γενικός διευθυντής της Roskosmos Ιγκόρ Καμαρόφ αναφερόμενος σε μελλοντικές αποστολές στον Άρη , δήλωσε ότι για να μπορέσουν να πραγματοποιηθούν έχει δοθεί εντολή στις επιχειρήσεις του διαστημικού τομέα να σχεδιάσουν νέους πυραυλοκινητήρες με υλικά υψηλής τεχνολογίας
Στο μεταξύ η Ρωσία προγραμματίζει το 2019 να ολοκληρώσει την δεύτερη φάση της κατασκευής του ρωσικού τμήματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) και να εντάξει σ’ αυτό τρεις νέες κάψουλες, δήλωσε ο γενικός σχεδιαστής των επανδρωμένων διαστημικών πτήσεων Γιεβγκένι Μάρκιν, επισημαίνοντας ότι «οι κάψουλες αυτές είναι σχεδιασμένες κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να αποτελέσουν την βάση για την δημιουργία ενός αυτοτελούς ρωσικού διαστημικού σταθμού».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
