 |
|
|  Τετάρτη 24/1
Δεκαπέντε χρόνια κάθειρξη στον πρώην επικεφαλής της υπηρεσίας Πληροφοριών τής Βουλγαρίας για διαφθορά
AFP
Ο πρώην διευθυντής της βουλγαρικής υπηρεσίας Πληροφοριών Κίρτσο Κίροφ καταδικάσθηκε σε κάθειρξη 15 ετών για κατάχρηση δημόσιων κεφαλαίων ύψους 2,6 εκατομμυρίων ευρώ, ανακοίνωσε η βουλγαρική δικαιοσύνη.
Λίγοι πρώην υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι της Βουλγαρίας έχουν καταδικάσθηκαν από τη δικαιοσύνη της χώρας τους. Μέλος της ΕΕ από το 2007, η Βουλγαρία επικρίνεται τακτικά από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την αναποτελεσματικότητα του δικαστικού συστήματός της απέναντι στα κρούσματα διαφθοράς σε υψηλό επίπεδο.
Είναι η δεύτερη καταδίκη αυτού του 67χρονου πρώην αξιωματούχου στο πλαίσιο της υπόθεσης διαφθοράς για την οποία του έχει ήδη επιβληθεί το 2015 ποινή κάθειρξης 10 ετών. Όμως το 2016 το εφετείο διέταξε να επαναληφθεί η δίκη του.
Ο Κίρτσο Κίροφ ήταν διευθυντής της υπηρεσίας πληροφοριών από το 2003 έως το 2012. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, από το 2007 ως το 2011 υπέγραψε περίου 1.000 δικαιολογητικά δαπανών για έρευνες που δεν έγιναν ποτέ.
Ο ενδιαφερόμενος υποστήριξε πως έκανε τις δαπάνες αυτές για να στρατολογήσει πληροφοριοδότες, όμως αυτοί οι τελευταίοι κατέθεσαν στο δικαστήριο και αμφισβήτησαν ότι είχαν εργασθεί για τον Κίροφ και ότι είχαν πληρωθεί.
Εξάλλου η μισή περιουσία του στρατηγού Κίροφ θα κατασχεθεί, αποφάσισε το δικαστήριο στο τέλος της δίκης η οποία διεξήχθη κεκλεισμένων των θυρών.
Ο στρατηγός Κίροφ δήλωσε πως θα ασκήσει έφεση. Ο κατηγορούμενος, ο οποίος πρόσκειται στο αντιπολιτευόμενο Σοσιαλιστικό Κόμμα, υποστηρίζει πως διώκεται για πολιτικούς λόγους. Διώξεις έχουν ασκηθεί επίσης σε βάρος του για μια τρίτη υπόθεση, επειδή το 2014 είχε αποκαλύψει κρατικά απόρρητα σε τηλεοπτική εκπομπή.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
