Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πέμπτη 25/1

Πρεμιέρα για το τρίτο ελληνικό φεστιβάλ κινηματογράφου Hellas Filmbox Berlin



ΒΕΡΟΛΙΝΟ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/Φαίη Καραβίτη

Σε νέο χώρο, με ατμόσφαιρα αστικού πειραματισμού και εναλλακτικής έκφρασης, το φεστιβάλ ελληνικού κινηματογράφου - και όχι μόνο - Hellas Filmbox Berlin, ξεκίνησε χθες το τρίτο ταξίδι του στην καρδιά της γερμανικής πρωτεύουσας, αποδεικνύοντας ότι αυτό που άρχισε το 2016 έχει πλέον ξεπεράσει το στάδιο της "πολιτικής δήλωσης" και έχει λάβει διαστάσεις σημαντικού καλλιτεχνικού γεγονότος για το Βερολίνο. Ο τίτλος του φετινού φεστιβάλ, "361 μοίρες Ελλάδα", φαίνεται ότι έχει ακριβώς αυτή τη σημασία. Η Ελλάδα, αφού βίωσε την σκληρή ανατροπή, προχωρά μπροστά. "Μια μοίρα επιπλέον, είναι μια μοίρα πιο ζεστά", θα πει η Ίνα Κούτουλα, εκ των εμπνευστών του Φεστιβάλ. Στον πολυχώρο "Urban Spree", λίγο πιο πέρα από το ομώνυμο ποτάμι και την East Side Gallery με το τελευταίο κομμάτι του Τείχους του Βερολίνου, θα φιλοξενηθούν μέχρι την Κυριακή προβολές ταινιών, μικρού και μεγάλου μήκους, αφιερωματικές και ντοκιμαντέρ, ζωντανές μουσικές παραστάσεις, εκθέσεις εικαστικών καλλιτεχνών, ακόμη και ένα pop-up κατάστημα ελληνικών προϊόντων και ειδών μόδας από έλληνες δημιουργούς. Ήδη από την τελετή έναρξης, χθες το βράδυ, έγινε σαφές ότι η φετινή διοργάνωση είναι κάτι πολύ περισσότερο από έναν διαγωνισμό ταινιών ή από μια γιορτή κινηματογράφου. Έλληνες καλλιτέχνες που ζουν και δημιουργούν στο Βερολίνο και Γερμανοί που συνδέονται με κάποιον τρόπο με το ελληνικό στοιχείο, εκθέτουν έργα τους στο πλαίσιο της Hellas Artbox Exhibition. Ανάμεσά τους οι Χρήστος Μπουρονίκος, Διονύσης Καβαλλιεράτος, Alexander Di Vasos, Δημήτρης Τζαμουράνης, Διαμαντής Σωτηρόπουλος, Κώστας Σταμούλης, Φίλιππος Καβάκας, the Krank, Abetz und Drescher, Αχιλλέας Γκατσόπουλος, Λία Καζάκου, Σήφης Λυράκης. Η παρουσίαση του Φεστιβάλ έγινε από την Διευθύντριά του, Σάντρα Φον Ρουφίν και τον ελληνοϊρανό ηθοποιό Βασίλη Κουκαλάνι, οι οποίοι έδωσαν μια πρώτη ιδέα από αυτό που θα ακολουθήσει. Από την σκηνή πέρασαν συντελεστές της διοργάνωσης και καλλιτέχνες που θα παρουσιάσουν τις επόμενες ημέρες τις δημιουργίες τους. Ο γερμανός ηθοποιός Αντρέ Χάνικε, πρωταγωνιστής της ταινίας "Το τελευταίο σημείωμα" του Παντελή Βούλγαρη, εξέφρασε τον ενθουσιασμό του για την συμμετοχή στην ταινία, για την εμπειρία των γυρισμάτων και την συνεργασία με τον Παντελή Βούλγαρη, αλλά και για το Φεστιβάλ που γνωρίζει ήδη από τις προηγούμενες χρονιές. Παρών και ο Αλέξανδρος Βούλγαρης, γνωστός ως The Boy, που έγραψε την μουσική της ταινίας και θα συμμετάσχει σε ένα από τα Box Talks που διοργανώνονται στο πλαίσιο του Φεστιβάλ, ενώ θα προβληθεί και η ταινία του "Το Νήμα".

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία