 |
|
|  Σάββατο 27/1
Ο Βρετανός υπουργός Άμυνας είναι πεπεισμένος ότι η Ρωσία θέλει να καταστρέψει τη Βρετανία προκαλώντας χιλιάδες θανάτους- "Κωμικούς" χαρακτηρίζει η Μόσχα τους ισχυρισμούς αυτούς
Reuters,Ria Novosti
Ο Βρετανός υπουργός Άμυνας σε συνέντευξη του στην βρετανική εφημερίδα Daily Telegraph, δήλωσε ότι η Ρωσία έχει επιθετικά σχέδια που αποσκοπούν να καταστρέψουν την βρετανική οικονομία και τις υποδομές της χώρας, προκαλώντας «χιλιάδες, χιλιάδες, χιλιάδες θανάτους». Οι δηλώσεις του βρετανού υπουργού Άμυνας Γκάβιν Γουίλιαμσον, προκάλεσαν την αντίδραση του ρωσικού υπουργείου Άμυνας που χαρακτήρισε τα σενάρια που παρουσίασε ο Γουίλιαμσον, κατάλληλα για κόμικς ή για παράσταση των «Μόντι Πάιθονς»
Όπως ισχυρίζεται ο βρετανός υπουργός Άμυνας στην συνέντευξη του, ισχυρίζεται ότι στα σχέδια της Μόσχας βρίσκεται η οικονομία της Βρετανίας και οι υποδομές της, ενώ διερωτώμενος γιατί οι Ρώσοι μελετούν και φωτογραφίζουν τις πιο σημαντικές μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας καθώς και τους αγωγούς φυσικού αερίου στην επικράτεια του Ηνωμένου Βασιλείου, απαντά πως στα σχέδια τους είναι να πλήξουν την Βρετανία, προκαλώντας χάος, με χιλιάδες νεκρούς.
Ο βρετανός υπουργός Άμυνας, που θεωρείτο πιθανός διάδοχος της Τερέζα Μέι, λέει ότι «το σχέδιο των Ρώσων δεν συνίσταται στο να κάνουν απόβαση στο Σάουθ Μπέι στο Σκάρμπορο η στο Μπράιτον Μπιτς». Αλλά «αυτό που ετοιμάζονται να κάνουν είναι ότι σκέφτονται ‘πώς θα προκαλέσουμε τον μεγαλύτερο πόνο στην Βρετανία΄; Καταστρέφοντας την οικονομία της, τις υποδομές της, αλλά κυρίως να προκαλώντας ένα γενικό χάος στη χώρα». Εκφράζει μάλιστα την πεποίθηση ότι «πρόκειται για μια πραγματική απειλή με την οποία βρίσκεται αυτή τη στιγμή αντιμέτωπη η χώρα».
Η αντίδραση του ρωσικού υπουργείου Άμυνας
Το ρωσικό υπουργείο Άμυνας χαρακτήρισε τις δηλώσεις του βρετανού υπουργού Άμυνας Γκάβιν Γουίλιαμσον, ως προσπάθεια αυτοπροβολής που αποσκοπεί σε πολιτικά οφέλη.
«Ο επικεφαλής του βρετανικού υπουργείου Άμυνας Γκάβιν Γουίλιαμσον στον φλογερό του αγώνα να αποσπάσει χρήματα για τις στρατιωτικές δαπάνες, φαίνεται ότι έπαψε να αντιλαμβάνεται που βρίσκονται τα όρια της λογικής» δήλωσε ο εκπρόσωπος τύπου του ρωσικού υπουργείου Άμυνας Ίγκορ Κανασένκοφ, τονίζοντας ότι «οι φοβίες του υπουργού ότι η Ρωσία φωτογραφίζει τους σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας ή μελετάει τις οδεύσεις των βρετανικών αγωγών φυσικού αερίου, αξίζει να απεικονισθούν σε παιδικά κόμικς ή στη σειρά «Το ιπτάμενο τσίρκο των Μόντι Πάιθονς». Ο Κανασένκοφ , αναφερόμενος στις φωτογραφίσεις των σταθμών ηλεκτρικής ενέργειας ή των αγωγών για τις οποίες μιλάει ο βρετανός υπουργός Άμυνας, δήλωσε με αρκετή δόση ειρωνείας ότι «όλες οι πληροφορίες για το πού βρίσκονται οι βρετανικοί σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και οι αγωγοί φυσικού αερίου είναι τόσο «μυστικές» όσο μυστικές είναι οι τοποθεσίες στις οποίες βρίσκονται το βρετανικό κοινοβούλιο και το Μπιγκ Μπεν».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
