Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Κυριακή 28/1

Οικογένεια από τη Φιλανδία έφτασε στην Κρήτη διασχίζοντας με ποδήλατα την Ευρώπη



ΧΑΝΙΑ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/Αντώνης Νομικός

Λάτρεις του ποδηλάτου από τη Φιλανδία είναι τα μέλη οικογένειας με τρία ανήλικα παιδιά ηλικίας 3, 6 και 8 ετών που δεν δίστασαν να διασχίσουν με μέσο μεταφοράς το ποδήλατο ένα μεγάλο τμήμα της Ευρώπης για να καταλήξουν στα Χανιά. Η οικογένεια Χανέλα ξεκίνησε το ταξίδι της τον Ιούνιο και με τα δύο της ποδήλατα έζησε μια πρωτόγνωρη εμπειρία διασχίζοντας ένα μεγάλο μέρος της Ευρώπης, ενώ κατά την παραμονή στα Χανιά έχει ήδη επισκεφθεί πολλές περιοχές της Κρήτης όπως το Ρέθυμνο, την Κίσσαμο, τον Πλακιά, ενώ σχεδιάζει να επισκεφθεί και άλλα σημεία στην περιοχή των Χανίων. Τις ορθοπεταλιές της οικογένειας ενισχύει και η ηλεκτροκίνηση που υπάρχει και στα δύο ποδήλατα. Στο ένα ποδήλατο βρίσκεται συνήθως η μητέρα με τα τρία παιδιά και στο άλλο, ο πατέρας με όλο τον εξοπλισμό που απαιτείται για ένα μεγάλο ταξίδι. Η οικογένεια των Φιλανδών έφτασε στην Κρήτη, διασχίζοντας με ποδήλατο τη Γερμανία, την Αυστρία, την Ουγγαρία και τη Σερβία. Διαμένει σε σκηνή στην περιοχή Καλαμάκι και σχεδιάζει να παραμείνει στο νησί για ένα μήνα. Το οδοιπορικό της οικογένειας περιγράφει η Χίλα Χανέλα την οποία και συναντήσαμε στον δημοτικό κήπο Χανίων. «Πήραμε το πλοίο από τη Φιλανδία για τη Γερμανία και από τη Γερμανία αρχίσαμε την ποδηλασία. Διασχίσαμε τη Γερμανία, την Αυστρία, την Ουγγαρία και πήγαμε με τα ποδήλατα στη Σερβία. Από τη Σερβία έπρεπε να πάρουμε το τρένο για την Ελλάδα». Η ίδια περιγράφει την εμπειρία της πάνω στις δύο ρόδες του ποδηλάτου. «Γίνεται σαν φυσιολογική ζωή. Φυσικά πρέπει να προσέχεις όταν διασχίζεις μεγάλους δρόμους και να σκέφτεσαι τις πιο ασφαλές διαδρομές με το ποδήλατο κι έπειτα πρέπει να είσαι προσεκτικός με οτιδήποτε. Δεν ξέρω αλλά στο τέλος δεν είναι τόσο σκληρό». Η οικογένεια χαρακτηρίζει το ποδήλατο ως μέσο οικολογικής επιλογής. Μάλιστα πριν το ταξίδι για την Ελλάδα είχαν προηγηθεί, πάντα με τα ποδήλατα, ένα ταξίδι στο εσωτερικό της χώρας τους και πριν από δύο χρόνια ένα ταξίδι στην Εσθονία και τη Γερμανία. Το ταξίδι με το ποδήλατο, σου δίνει την ευκαιρία να κάνεις πολλούς σταθμούς και να γνωρίζεις περισσότερα πράγματα δηλώνει ο Γουιλιάμι Χανέλα. «Δεν ξέρω πώς θα είναι με αυτοκίνητο γιατί δεν είχαμε ποτέ, δεν έχουμε ούτε δίπλωμα οδήγησης, αλλά αν ταξιδεύεις με λεωφορεία, με αεροπλάνα και άλλα μέσα είναι πολλές φορές που βλέπεις πολλά ωραία μέρη αλλά δεν μπορείς να σταματάς. Ενώ αν έχεις αρκετό χρόνο και κινείσαι αργά μπορείς να σταματάς σε κάθε μέρος». Η οικογένεια των Φιλανδών φαίνεται να απολαμβάνει την παραμονή της στα Χανιά. «Είναι πραγματικά όμορφα εδώ. Οι άνθρωποι είναι πολύ φιλικοί και ο καιρός είναι πραγματικά όπως τον Ιούνιο στη Φιλανδία», τονίζει ο Γουιλιάμι Χανέλα.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία