 |
|
|  Πέμπτη 8/2
Σύμβουλος του Λευκού Οίκου υπέβαλε την παραίτησή του μετά τις κατηγορίες σε βάρος του για ενδοοικογενειακή βία
AFP-Reuters
Ένας ανώτερος σύμβουλος του Λευκού Οίκου, ο Ρομπ Πόρτερ, υπέβαλε την παραίτησή του αφού κατηγορήθηκε δημόσια από δύο πρώην συζύγους του για ενδοοικογενειακή βία.
«Ο πρόεδρος (των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ) και ο προσωπάρχης (του Λευκού Οίκου στρατηγός ε.α. Τζον Κέλι) είχαν απόλυτη εμπιστοσύνη στις ικανότητές του και στην απόδοσή του», ανέφερε την Τετάρτη κατά την ενημέρωση των διαπιστευμένων συντακτών η εκπρόσωπος της αμερικανικής προεδρίας Σάρα Χάκαμπι Σάντερς. Πρόσθεσε ότι ο Πόρτερ «παραιτείται από τον Λευκό Οίκο» αλλά θα παραμείνει προσωρινά για να εγγυηθεί μια ομαλή μετάβαση.
Ο Πόρτερ, διευθυντής προσωπικού και αρμόδιος μεταξύ άλλων για πολλά από τα έγγραφα που έφθαναν στο γραφείο του αμερικανού προέδρου προς υπογραφή, ανέφερε σε μια ανακοίνωση που δημοσιοποίησε πως παραιτείται παρότι οι «σκανδαλώδεις κατηγορίες» σε βάρος του είναι «ψευδείς».
Η Κόλμπι Χόλντερνες, η μία πρώην σύζυγος του Πόρτερ, είπε στην ηλεκτρονική έκδοση της Daily Mail ότι ο άνδρας είχε αποπειραθεί να τη στραγγαλίσει και την είχε γρονθοκοπήσει κατά τη διάρκεια του γάμου τους. Η Τζένιφερ Γουίλομπι, η άλλη πρώην σύζυγος του Πόρτερ, δήλωσε στον ιστότοπο The Intercept πως είχε υποστεί σωματική και ψυχολογική κακομεταχείριση από τον άνδρα της όταν ήταν παντρεμένοι.
Δύο φωτογραφίες που δημοσιεύθηκαν στη Ντέιλι Μέιλ εικονίζουν τη Χόλντερνες με μαυρισμένο μάτι, αποτέλεσμα μιας γροθιάς του Πόρτερ, σύμφωνα με την ίδια.
Στην ανακοίνωσή του, ο σύμβουλος της προεδρίας κατήγγειλε μια «ενορχηστρωμένη προσπάθεια κατασυκοφάντησής του» και είπε ότι οι προ δεκαπενταετίας φωτογραφίες «δεν έχουν καμιά σχέση» με το τι είχε συμβεί.
Ο Ρομπ Πόρτερ είχε συμμετάσχει ενεργά στις προετοιμασίες για την ομιλία του Τραμπ στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, στο Νταβός της Ελβετίας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
