|
| Παρασκευή 9/2
Συνελήφθησαν στην Βρετανία τρεις άνδρες που κρατούσαν ως δούλους 200 μετανάστες σε ανθοκομείο!!
Reuters
Η βρετανική αστυνομία συνέλαβε τρεις άνδρες που κατηγορούνται ότι κρατούσαν περίπου 200 μετανάστες σε συνθήκες δουλείας σε ένα ανθοκομείο.
Οι αρχές τόνισαν ότι πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις για την καταπολέμηση του φαινομένου της σύγχρονης δουλείας.
Οι εργάτες, κυρίως άνδρες από τη Λιθουανία, τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία, εντοπίστηκαν μετά την επιδρομή στο αγρόκτημα, στην Κουρνουάλη της νοτιοδυτικής Αγγλίας. Φιλανθρωπικές οργανώσεις έχουν αναλάβει τη φροντίδα τους.
"Πρόκειται σίγουρα για μια από τις μεγαλύτερες (επιχειρήσεις) που έχουμε αναλάβει", εξήγησε ο Πολ Κόφι, ο εκπρόσωπος της υπηρεσίας καταπολέμησης της δουλείας (Gangmasters & Labour Abuse Authority) που από πέρσι έχει την αστυνομική εξουσία να ερευνά τέτοιες υποθέσεις.
Η Κάθριν Τέιλορ, του Στρατού της Σωτηρίας, είπε ότι στους εργάτες θα παρασχεθεί δωρεάν στέγη, ενώ όσοι θέλουν κάποια βοήθεια θα λάβουν επίσης συμβουλές σε ό,τι αφορά το νομικό και μεταναστευτικό καθεστώς τους. "Είναι ζωτικής σημασίας, όλα τα θύματα να έχουν την ευκαιρία να μιλήσουν για την εμπειρία τους σε ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον και να έχουν πρόσβαση στη βοήθεια που χρειάζονται και τους αξίζει", τόνισε.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις της βρετανικής κυβέρνησης, τουλάχιστον 13.000 άνθρωποι έχουν πέσει θύματα εξαναγκαστικής εργασίας και σεξουαλικής εκμετάλλευσης στη Βρετανία. Η αστυνομία εκτιμά ότι ο αριθμός αυτός μπορεί να είναι κατά πολύ υψηλότερος.
"Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα έχουν στο νου τους τη δουλεία όταν αγοράσουν ή λάβουν λουλούδια την επόμενη εβδομάδα, για την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Πίσω από αυτά τα φαινομενικά αθώα προϊόντα μπορεί να κρύβονται πολύ σκοτεινές πρακτικές", σχολίασε ο Τζάκουμπ Σόμπικ, ένας εκπρόσωπος της διεθνούς οργάνωσης κατά της δουλείας Anti-Slavery International.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|