 |
|
|  Παρασκευή 9/2
Στελέχη της ανθρωπιστικής οργάνωσης Oxfam , ενω πήγαιναν σε αποστολές, υποτίθεται για να προσφέρουν υπηρεσίες,έκαναν... όργια με ιερόδουλες και με λεφτά τής...οργάνωσης
AFP
Στελέχη της Oxfam είχαν προσλάβει ιερόδουλες με χρήματα της ΜΚΟ κατά τη διάρκεια της αποστολής τους στην Αϊτή το 2010, αποκαλύπτει σε σημερινό της δημοσίευμα η βρετανική εφημερίδα The Times και κατηγορεί την ηγεσία της ανθρωπιστικής οργάνωσης ότι συγκάλυψε την υπόθεση, κάτι που η τελευταία αρνείται.
Ιερόδουλες, πιθανόν συμπεριλαμβανομένων και ανήλικων κοριτσιών, είχαν προσληφθεί από στελέχη της Όξφαμ κατά τη διάρκεια της αποστολής τους στη χώρα μετά τον καταστροφικό σεισμό του 2010 που είχε στοιχίσει τη ζωή σε τουλάχιστον 300.000 ανθρώπους, αναφέρει η λονδρέζικη εφημερίδα.
Οι γυναίκες αυτές πληρώθηκαν για να συμμετάσχουν σε όργια σε κατοικίες και δωμάτια ξενοδοχείων που πλήρωνε η ΜΚΟ, σύμφωνα με μια πηγή που ανέφερε πως είδε βίντεο από ένα τέτοιο βράδυ στο οποίο οι ιερόδουλες φόραγαν μπλουζάκια της Όξφαμ.
Η οργάνωση ανθρωπιστικής βοήθειας διεξήγαγε εσωτερική έρευνα το 2011, η οποία έφερε στο φως «μια κουλτούρα ατιμωρησίας» μεταξύ των στελεχών της, ενώ δεν μπόρεσε να εξακριβώσει αν πράγματι κάποιες από τις ιερόδουλες ήταν ανήλικες ή όχι, σύμφωνα με το δημοσίευμα των Τάιμς (1).
Κατά την εφημερίδα, ο επικεφαλής της Όξφαμ στην Αϊτή, ο Ρόλαντ φαν Χάουβερμεϊρον, υπέβαλε την παραίτησή του, αλλά χωρίς να υποστεί πειθαρχικές κυρώσεις, παρότι φέρεται να παραδέχθηκε ότι προσέλαβε ιερόδουλες.
Άλλα δύο στελέχη της οργάνωσης παραιτήθηκαν και ακόμη τέσσερα απολύθηκαν. Η δικαιοσύνη της Αϊτής δεν ενημερώθηκε για την υπόθεση και δεν υπήρξε έρευνα των Αρχών της χώρας, ούτε ασκήθηκαν ποινικές διώξεις.
«Ορισμένοι υπάλληλοί μας απομακρύνθηκαν μετά την έρευνα και άλλοι παραιτήθηκαν από την οργάνωση πριν (η έρευνα) να ολοκληρωθεί», ανέφερε μια εκπρόσωπος της ΜΚΟ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
