 |
|
|  Δευτέρα 12/2
ΗΠΑ-Washington Post: Ο Λευκός Οίκος θέλει να ιδιωτικοποιήσει τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό
AFP
Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ISS) θα μπορούσε να γίνει μια ιδιωτική επιχείρηση; Αυτή είναι η επιθυμία του Λευκού Οίκου που γνωστοποίησε την επιθυμία του να μην χρηματοδοτεί πλέον το ακριβό πρόγραμμα της NASA τα επόμενα χρόνια, αποκαλύπτει σήμερα η εφημερίδα Washington Post.
Ο σκοπός είναι να ιδιωτικοποιηθεί ο ISS, ένας διαστημικός σταθμός ο οποίος έχει τεθεί σε χαμηλή περίγεια τροχιά, τον οποίο διαχειρίζεται η αμερικανική διαστημική υπηρεσία και αναπτύσσεται από κοινού με τη ρωσική διαστημική υπηρεσία.
Εξυπηρετεί ένα διεθνές πλήρωμα --με τη συνεργασία κυρίως των διαστημικών υπηρεσιών της Ευρώπης, της Ιαπωνίας και του Καναδά-- για την ανάπτυξη της επιστημονικής έρευνας στο διάστημα.
«Η απόφαση να τερματιστεί η άμεση ομοσπονδιακή υποστήριξη για τον ISS το 2025 δεν σημαίνει πως η ίδια η πλατφόρμα θα αποσυρθεί από την τροχιά εκείνη τη στιγμή -- είναι πιθανό ότι η βιομηχανία θα μπορεί να συνεχίσει τη λειτουργία ορισμένων στοιχείων ή δυνατοτήτων του ISS στο πλαίσιο μιας μελλοντικής εμπορικής πλατφόρμας», αναφέρεται σε εσωτερικό έγγραφο της NASA για το οποίο έλαβε γνώση η εφημερίδα.
«Η NASA θα αναπτύξει τις διεθνείς και εμπορικές συμπράξεις της τα επτά προσεχή χρόνια προκειμένου να διασφαλίσει την παρουσία και τη συνεχιζόμενη πρόσβαση ανθρώπων σε χαμηλή περίγεια τροχιά», αναφέρεται στο έγγραφο.
Η αμερικανική κυβέρνηση προβλέπει στον προϋπολογισμό για το 2019, που θα δημοσιοποιήσει τη Δευτέρα, ένα κονδύλι 150 εκατομμυρίων δολαρίων «προκειμένου να καταστεί δυνατή η ανάπτυξη και ωρίμανση εμπορικών οντοτήτων και δυνατοτήτων που θα διασφαλίσουν ότι εκείνοι που θα παραλάβουν τη σκυτάλη του ISS (...) θα είναι λειτουργικοί» εγκαίρως.
Προκειμένου να διασφαλίσει τη μετάβαση, ο Λευκός Οίκος προβλέπει να ζητήσει «αναλύσεις της αγοράς και σχέδια ανάπτυξης» από τον ιδιωτικό τομέα.
Η απόφαση θα πρέπει ωστόσο να ελήφθη πρόσφατα, καθώς, όπως υπενθυμίζει η Washington Post, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν δαπανήσει ήδη περίπου 100 δισεκατομμύρια δολάρια για την έναρξη και τα έξοδα λειτουργίας του προχωρημένου διαστημικού φυλακίου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
