 |
|
|  Τρίτη 13/2
Δύο αστυνομικοί από τη Βαλτιμόρη τών ΗΠΑ κρίθηκαν ένοχοι για εκβιασμό και διαφθορά, σε μια από τις πλέον εμβληματικές δίκες εναντίον διαφθαρμένων αστυνομικών
AFP
Ομοσπονδιακό δικαστήριο της Βαλτιμόρης έκρινε ένοχους δύο αστυνομικούς για εκβιασμό και σύσταση συμμορίας, σε μια από τις πιο σημαντικές δίκες για τη διαφθορά στην αστυνομία που έχουν διεξαχθεί στις ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια.
Ο Ντάνιελ Χερσλ και ο Μάρκους Τέιλορ, η ποινή των οποίων θα ανακοινωθεί αργότερα, χαρακτηρίστηκαν «αστυνόμοι και κλέφτες» από τον εισαγγελέα Λίο Γουάιζ, ο οποίος τους είχε απαγγείλει κατηγορίες για τις οποίες ενδέχεται να τους επιβληθεί ακόμη και ισόβια κάθειρξη.
Στη διάρκεια της δίκης αποκαλύφθηκαν οι παράνομες πρακτικές στις οποίες επιδίδονται πολλοί αστυνομικοί στη Βαλτιμόρη, μια πόλη γνωστή για τις συμμορίες της.
Στο επίκεντρο του σκανδάλου βρισκόταν η μονάδα Gun Trace Task Force, μια ομάδα ελίτ που ήταν αρμόδια για την κατάσχεση παράνομων όπλων. Αντ’ αυτού μέλη της έκλεβαν όπλα και χρήματα και πουλούσαν τα ναρκωτικά που θα έπρεπε να κατάσχουν.
Άλλοι αστυνομικοί, η εμπλοκή των οποίων στο παράνομο αυτό κύκλωμα αποκαλύφθηκε στη διάρκεια της δίκης, είτε έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα είτε έχουν ανακοινώσει τη συνταξιοδότησή τους.
Η αστυνομία της Βαλτιμόρης προσπαθεί να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των πολιτών μετά τον θάνατο του Φρέντι Γκρέι, ενός νεαρού μαύρου, ο οποίος πέθανε ενώ ήταν υπό κράτηση το 2015.
Η αστυνομία της πόλης τελεί υπό ομοσπονδιακό έλεγχο στο πλαίσιο των μεταρρυθμίσεων που της έχουν ζητηθεί να κάνει με δικαστική απόφαση.
Το ποσοστό ανθρωποκτονιών στη Βαλτιμόρη είναι υψηλότερο από αυτό του Σικάγο: η πόλη ήταν το 2017 δεύτερη στον κατάλογο με τις πόλεις με τη μεγαλύτερη εγκληματικότητα, μετά το Σεντ Λούις του Μιζούρι, κάτι που οδήγησε τον Ιανουάριο στην αποπομπή του διοικητή της αστυνομίας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
