 |
|
|  Tετάρτη 21/2
Ο Τζορτζ Κλούνεϊ και η σύζυγός του θα συμμετάσχουν στη διαδήλωση των μαθητών κατά της οπλοκατοχής στην Ουάσινγκτον
Reuters
Ο Τζορτζ Κλούνεϊ και η σύζυγός του, η δικηγόρος Άμαλ Αλαμουντίν, ανακοίνωσαν ότι θα δωρίσουν το ποσό των 500.000 δολαρίων στο κίνημα "Πορεία για τη Ζωή μας" και θα περπατήσουν μαζί με τους νεαρούς μαθητές, στη διαδήλωση που οργανώνεται στην Ουάσινγκτον υπέρ της επιβολής ελέγχων στην οπλοκατοχή, μετά το μακελειό στο Λύκειο της πόλης Πάρκλαντ, στη Φλόριντα, την περασμένη εβδομάδα.
"Η οικογένειά μας θα βρίσκεται εκεί στις 24 Μαρτίου για να σταθεί στο πλευρό αυτής της απίστευτης γενιάς νέων ανθρώπων απ' όλη τη χώρα και εξ ονόματος των παιδιών μας, Έλλα και Αλεξάντερ, δωρίζουμε 500.000 δολάρια για να βοηθήσουμε τη χρηματοδότηση αυτού του ρηξικέλευθου γεγονότος. Η ζωή των παιδιών μας εξαρτάται από αυτό" ανέφερε ο Κλούνεϊ σε ανακοίνωση που εξέδωσε.
Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης και η σύζυγός του, δικηγόρος ειδικευμένη σε ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι γνωστό ότι δωρίζουν μεγάλα χρηματικά ποσά για πολιτικούς σκοπούς. Πέρσι έδωσαν 1 εκατομμύριο στο Southern Poverty Law Center, μετά τον θάνατο μιας γυναίκας σε αντιδιαδήλωση που στρεφόταν εναντίον μιας κινητοποίησης υπέρμαχων της ανωτερότητας της λευκής φυλής στο Σάρλοτσβιλ της Βιρτζίνιας. Πέρσι το ζευγάρι απέκτησε δίδυμα, την Έλλα και τον Αλεξάντερ.
Μαθητές του Λυκείου Μάρτζορι Στόουνμαν Ντάγκλας, όπου την περασμένη εβδομάδα, ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου, ένας 19χρονος σκότωσε με αυτόματη καραμπίνα 17 ανθρώπους, σκοπεύουν να συμμετάσχουν στην "Πορεία για τη Ζωή μας".
Η κινητοποίηση αυτή είναι μία από τις πολλές που οργανώνονται σε όλη τη χώρα με αίτημα την αλλαγή των νόμων περί οπλοκατοχής. Πολλά λεωφορεία γεμάτα με μαθητές έφτασαν σήμερα στο Ταλαχάσι της Φλόριντας για να πιέσουν τις πολιτειακές αρχές να απαγορεύσουν την πώληση αυτόματων καραμπίνων.
Πολλές άλλες διασημότητες έχουν εκφράσει τη συμπαράστασή τους στους μαθητές, όπως ο Τζάστιν Μπίμπερ, η Λέιντι Γκάγκα και η Σερ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
