Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Κυριακή 11/3

Η Μαρίν Λεπέν επανεξελέγη στην Γαλλία πρόεδρος τού ακροδεξιού, Εθνικού Μετώπου, προτείνει νέο όνομα για το κόμμα και στερεί τον τίτλο του επίτιμου πρόεδρου από τον πατέρα της



AFP

Η Μαρίν Λεπέν, μόνη υποψήφια για τη διαδοχή της, επανεξελέγη όπως αναμενόταν πρόεδρος του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου (FN) στη Γαλλία λαμβάνοντας το 100% των ψήφων, στο τέλος μιας ψηφοφορίας με επιστολική ψήφο, τα αποτελέσματα της οποίας ανακοινώθηκαν κατά τη διάρκεια του συνεδρίου του κόμματος. Υπήρξε ένα 2,87% που ήταν λευκά ή άκυρα ψηφοδέλτια, δήλωσε ο γενικός γραμματέας του κόμματος Στιβ Μπριουά χωρίς να αναφέρει τον αριθμό των ψηφισάντων. Η 49χρονη Λεπέν αρχίζει μια τρίτη θητεία στην ηγεσία του κόμματος που διοικεί από τότε που διαδέχτηκε τον πατέρα της, το 2011, ενώ από σήμερα στερεί και τον τελευταίο τίτλο, αυτόν του επιτίμου προέδρου, που είχε μέχρι τώρα ο Ζαν-Μαρί Λεπέν, ιστορικός συνιδρυτής του Εθνικού Μετώπου. Τα περίπου 1.500 μέλη που ήταν παρόντα στο 16ο συνέδριο του κόμματος το οποίο διεξάγεται στη Λιλ, στη βόρεια Γαλλία, ενέκριναν εξάλλου σε ποσοστό 79,7% (έναντι 20,2% κατά) τα νέα καταστατικά του κόμματος που καταργούν την επίτιμη προεδρία, ανακοίνωσε ο Ζαν-Φρανσουά Ζαλκ, αντιπρόεδρος του Εθνικού Μετώπου. Ο τίτλος του επίτιμου προέδρου είχε δοθεί στον Ζαν-Μαρί Λεπέν, ο οποίος προήδρευσε του κόμματος επί 39 χρόνια, από το 1972 έως το 2011. Ωστόσο λόγω των επανειλημμένων εμπρηστικών δηλώσεών του για το Ολοκαύτωμα, ο ιδρυτής του Εθνικού Μετώπου είχε ήδη αποκλειστεί από το κόμμα το 2015 από την κόρη του που τον διαδέχτηκε στην προεδρία το 2011. Η Λεπέν αρχίζει την τρίτη θητεία με φιλοδοξία να "αποδαιμονοποιήσει" το κόμμα της για να το μετατρέψει σε κόμμα εξουσίας. Στο πλαίσιο της στρατηγικής της αυτής, θα προτείνει το απόγευμα στα μέλη ένα νέα όνομα για το κόμμα. Ο αποκλεισμός του Ζαν-Μαρί Λεπέν είχε προκαλέσει μακρά δικαστική διαμάχη μεταξύ πατέρα και κόρης. Ο Ζαν-Μαρί Λεπέν που εξέδωσε τα απομνημονεύματά του δέκα μέρες πριν από το συνέδριο, τελικά δεν πήγε σε αυτό, για πρώτη φορά από το 1972. Είχε ήδη προειδοποιηθεί από τη διεύθυνση του FN ότι θα του απαγορευόταν η είσοδος καθώς είχε αποκλειστεί από μέλος του κόμματος. Ο 89χρονος πατριάρχης της γαλλικής ακροδεξιάς που απολαμβάνει ακόμη μεγάλη δημοτικότητα ανάμεσα στους υποστηρικτές του FN προτίμησε να περάσει το Σάββατό του σε βιβλιοπωλείο του Παρισιού υπογράφοντας το βιβλίο με τα απομνημονεύματά του, η επιτυχία του οποίου οδήγησε σε ανατύπωση.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία