 |
|
|  Δευτέρα 12/3
ΚINA: Ισόβιος πρόεδρος, ο Σι Τζινπίνγκ
Hihnua,Reuters
Η σχεδόν ομόφωνη απόφαση του κινεζικού κοινοβουλίου να καταργήσει το όριο των προεδρικών θητειών πήρε μεγάλη δημοσιότητα στο εξωτερικό. Ωστόσο στην Κίνα η είδηση έχει περάσει στα ψιλά, απόδειξη των δισταγμών του καθεστώτος μπροστά στην επιφυλακτικότητα των Κινέζων ενόψει μιας «ισόβιας προεδρίας» του Σι Τζινπίνγκ.
Τα κινεζικά μέσα παραδόξως απέφυγαν να αναφερθούν εκτενώς στην ψηφοφορία του κοινοβουλίου, το οποίο σχεδόν ομόφωνα ?με την εξαίρεση τριών αποχών και δύο αρνητικών ψήφων-- χθες αποφάσισε την κατάργηση του ανώτατου ορίου των δύο πενταετών θητειών για τον Κινέζο πρόεδρο.
Τα μέσα ενημέρωσης, που ελέγχονται από το κομμουνιστικό καθεστώς, «έλαβαν εντολή να μην μιλήσουν για την προφανή συνέπεια» της μεταρρύθμισης αυτής, εκτιμά ο ειδικός σε θέματα Κίνας στο πανεπιστήμιο του Χονγκ Κονγκ Ουίλι Λαμ: «Ο Σι θα γίνει ισόβιος πρόεδρος».
Ο Σι, που βρίσκεται στην προεδρία της Κίνας εδώ και περισσότερα από πέντε χρόνια, θα έπρεπε κανονικά να αποχωρήσει από τον θώκο το 2023. Μετά τη χθεσινή ψηφοφορία μπορεί να διεκδικήσει την προεδρία όσες φορές το επιθυμεί.
«Η χθεσινή ομόφωνη ψήφος δεν σημαίνει ότι οι περισσότεροι Κινέζοι στηρίζουν αυτή την επιστροφή σε ένα παλαιό αυτοκρατορικό καθεστώς. Δείχνει απλώς ότι γνωρίζουν ότι ο κίνδυνος από μια αντιπαράθεση με τον Σι Τζινπίνγκ είναι πολύ μεγάλος», προσθέτει ο Λαμ.
Η ψηφοφορία στο κινεζικό κοινοβούλιο προκάλεσε πολλές αντιδράσεις στον κινεζικό ιστότοπο ανταλλαγής μηνυμάτων Weibo. «Είμαστε σάπιοι», «Επιστρέψαμε στη δυναστεία των Κινγκ», έγραψαν κάποιοι προτού τα σχόλιά τους λογοκριθούν και διαγραφούν.
«Παρά τις προσπάθειες που καταβλήθηκαν για να στραφεί η προσοχή μακριά από το γεγονός ότι ο Σι μεταμορφώνεται σε ένα είδος Μάο, ιδιωτικά πολλοί άνθρωποι το συζητούν», παρατηρεί ο Λαμ.
Η άρση του περιορισμού στον αριθμό των θητειών που μπορεί να διεκδικήσει ο Κινέζος πρόεδρος είναι μέρος μιας ευρύτερης συνταγματικής μεταρρύθμισης, στην οποία περιλαμβάνεται και η «Σκέψη Σι Τζινπίνγκ» στο Σύνταγμα καθώς και «ο ρόλος του ηγέτη του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας» στον πρώτο του άρθρο.
Η «Εφημερίδα του Λαού» αναφέρεται στο σημερινό της πρωτοσέλιδο στη συνταγματική μεταρρύθμιση, όμως προβάλλοντας άλλες πλευρές της. Το κεντρικό της άρθρο επισημαίνει «τη βελτίωση του συστήματος των προεδρικών θητειών», χωρίς όμως να δώσει περισσότερες διευκρινίσεις ή σχόλια.
«Η πονηριά του Σι Τζινπίνγκ ήταν ότι περιέλαβε την κατάργηση στο όριο των προεδρικών θητειών σε μια ευρύτερη μεταρρύθμιση 21 άρθρων», παρατηρεί ο πολιτικός επιστήμονας Ζαν-Πιέρ Καμπεστάν του πανεπιστημίου του Χονγκ Κονγκ.
Η διακριτικότητα που επιδεικνύουν σήμερα τα μέσα ενημέρωσης είναι σκόπιμη, σημειώνει από το Πεκίνο ο συνάδελφός του Χου Σινγκντού. «Στόχο έχει να μην μιλούν πολύ οι άνθρωποι για αυτό. Πολλοί δεν έχουν ενημερωθεί. Βολεύει να αποφευχθεί η συζήτηση και να μην αναχθεί σε φλέγον ζήτημα», προσθέτει.
Κάποιες φωνές επέκριναν την κατάργηση του κανόνα που είχε διασφαλίσει την ομαλή μετάβαση εξουσίας εδώ και σχεδόν 30 χρόνια. Πρώην υφυπουργός και γραμματέας του Μάο, ο Λι Ρούι, κατήγγειλε στις αρχές Μαρτίου στον Τύπο του Χονγκ Κονγκ «την προσωπολατρεία» που περιβάλλει πλέον τον Σι. «Θέλει να γίνει ισόβιος πρόεδρος», κατηγόρησε τον 64χρονο ηγέτη.
Ωστόσο στη διάρκεια χθεσινής συνέντευξης Τύπου ο Σεν Τσουνγιάο, εκπρόσωπος του καθεστώτος, διαβεβαίωσε ότι η κατάργηση του ανώτατου ορίου στις προεδρικές θητείες χαίρει της στήριξης σχεδόν όλων των βουλευτών.
Και στο κεντρικό της άρθρο, που φαίνεται να απευθύνεται στους Δυτικούς αναγνώστες, η αγγλόφωνη China Daily διαβεβαιώνει ότι η συνταγματική μεταρρύθμιση «δεν σημαίνει το τέλος του συστήματος αποχώρησης των ηγετών (?) ούτε μια ισόβια θητεία για οποιονδήποτε αξιωματούχο».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
