 |
|
|  Τρίτη 13/3
O «θρυλικός» κιθαρίστας Scott Henderson στην Αθήνα, στις 16 και 17 Μαρτίου
ΑΘΗΝΑ/ΑΠΕ-ΜΠΕ
Στις δύο συναυλίες του «θρυλικού» Scott Henderson στο "Αθηνά Live", στις 16 και 17 Μαρτίου, το κοινό θα απολαύσει και πάλι μια εξαιρετική και ηλεκτρικά φορτισμένη επίδειξη των ικανοτήτων του μεγάλου fusion jazz και blues αμερικανού κιθαρίστα.
Eπηρεασμένος από μία εποχή όπου το blues-rock ήταν στην κορυφή του, ξεκίνησε να παίζει σε μικρά κλαμπ, κομμάτια από Led Zeppelin μέχρι James Brown. Μπαίνοντας βαθύτερα στη γνώση της ηλεκτρικής κιθάρας, επηρεάστηκε από κιθαρίστες όπως οι Jimmy Page, Jeff Beck, Jimi Hendrix, Ritchie Blackmore, Albert King και Buddy Guy. Ο Scott Henderson, οδηγεί τα κομμάτια του στην κορύφωση, με τρόπο που δεν αφήνει ποτέ τη γεύση του ημιτελούς.
Παρόλο που ο ίδιος θεωρεί τον εαυτό του περισσότερο blues-rock κιθαρίστα, η επιρροή του από τη jazz είναι αυτή που έδωσε το μοναδικό στυλ στο παίξιμό του, το οποίο και τον έκανε γνωστό παγκοσμίως.
Έχει παίξει και ηχογραφήσει με τις γνωστότερες μπάντες του κόσμου, όπως η Elektric Band του Chick Corea, o Jean-Luc Ponty και οι Weather Report του Joe Zawinul.
Το 1984 φτιάχνει το μυθιό πλέον group "Tribal Tech", με το οποίο περιοδεύει σε όλο τον κόσμο και ηχογραφεί 9 άλμπουμ, ενώ όλα τα κιθαριστικά περιοδικά παγκοσμίως τον ανακυρήσσουν επί σειρά ετών Νο 1 κιθαρίστα στον κόσμο.
Ο τρόπος που ο Henderson προσεγγίζει το ηλεκτρικό μπλουζ είναι προσωπικός και μοναδικός. Ο ίδιος φανερώνει ότι ο τρόπος που πρέπει ένας μουσικός να παίζει τα blues licks είναι γύρω από το ρυθμό και όχι πάντα πάνω στο ρυθμό.Αυτή του η προσέγγιση είναι που κάνει τόσο ξεχωριστό το παίξιμό του.
Οι δυο μουσικοί που θα τον συνοδεύουν, ο Romain Labaye στο ηλεκτρικό μπάσο και ο Archibald Ligonniere στα drums, γνωρίζουν πολύ καλά τα μυστικά της δομής του παιξίματος του Henderson.
Οι συναυλίες θα δωθούν στο ΑΘΗΝΑ' Live (Λ. Ποσειδώνος 3 - Παραλία Μοσχάτου - Ν. Φαλήρου, τηλ. 210 4813605 - 210 4819355 ), την Παρασκευή 16 Μαρτίου στις 21:30 και το Σάββατο 17 Μαρτίου στις 22:30.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
