 |
|
|  Τρίτη 13/3
Δίκτυο παιδεραστών στη Βρετανία κακοποίησε 1.000 παιδιά
Reuters
Κύκλωμα παιδεραστών στην κεντρική Αγγλία κακοποίησε έως και 1.000 κορίτσια, ορισμένα εκ των οποίων ηλικίας 11 ετών, σε ένα διάστημα 40 ετών, έγραψε η εφημερίδα Sunday Mirror.
Στο πλαίσιο της δράσης ενός εκ των χειρότερων δικτύων παιδεραστών στη σύγχρονη ιστορία της Βρετανίας, τα παιδιά παρασύρονταν από τις οικογένειές τους με δολώματα, κατόπιν τα νάρκωναν, τα χτυπούσαν και τα βίαζαν, περιγράφεται στο άρθρο.
Η δικηγόρος Λούσι Άλαν, από το Τέλφορντ, διατύπωσε την εκτίμηση ότι τα ευρήματα της εφημερίδας είναι «εξαιρετικά σοβαρά και σοκαριστικά» και ζήτησε να διεξαχθεί δημόσια έρευνα.
«Θα θέσω το θέμα ενώπιον των υπουργών στο κοινοβούλιο και θα χρησιμοποιήσω κάθε πιθανό τρόπο για να διασφαλίσω ότι τα γεγονότα θα γίνουν γνωστά» έγραψε η ίδια στο ιστολόγιό της.
Επικαλούμενη αρχεία από το τοπικό συμβούλιο του Τέλφορντ, η εφημερίδα Mirror έγραψε ότι κοινωνικές υπηρεσίες, δάσκαλοι και εργαζόμενοι στον τομέα της ψυχικής υγείας γνώριζαν για την υπόθεση και δεν ενημέρωσαν την αστυνομία.
Η αστυνομία του Γουέστ Μέρσια επισήμανε από την πλευρά της ότι λαμβάνει «εξαιρετικά σοβαρά» υπόψη της την υπόθεση, αλλά οι πληροφορίες που δημοσίευσε η Mirror δεν είναι καινούργιες και έχουν προκύψει από πολλές υποθέσεις, μεταξύ αυτών και μια επιχείρηση των αρχών το 2013.
«Αυτή ήταν μία από τις πρώτες περίπλοκες και κρίσιμης σημασίας έρευνες σχετικά με κατηγορίες αποπλάνησης παιδιών» δήλωσε ο Μάρτιν Έβανς, ο υπαρχηγός της αστυνομίας, σε μια ανακοίνωση.
«Επικεντρώνεται? στο Τέλφορντ κα το Ρέκιν και είχε ως αποτέλεσμα την καταδίκη 7 ανδρών σε κάθειρξη συνολικά 49 ετών».
Η βρετανική εφημερίδα έγραψε ότι μια μαθήτρια έμεινε έγκυος έξι φορές σε διάστημα 4 ετών.
«Μου είπαν ότι εάν έλεγα μια λέξη σε οποιονδήποτε θα έρχονταν για να αρπάξουν τις μικρότερες αδελφές μου και θα έλεγαν στη μητέρα μου ότι ήμουν ιερόδουλη» είπε ένα 14χρονο κορίτσι στη Mirror.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
