 |
|
|  Τρίτη 13/3
Εισαγγελέας στην Τουρκία ζητεί ποινή ισοβίων για τον Αμερικανό πάστορα που συνελήφθη το 2016 στη Σμύρνη
AFP-Reuters
Τούρκος εισαγγελέας ζήτησε σήμερα να επιβληθεί ποινή ισόβιας κάθειρξης σε βάρος ενός Αμερικανού πάστορα που είναι φυλακισμένος στην Τουρκία από τον Οκτώβριο του 2016 και η υπόθεση του οποίου είναι μία από τις πηγές έντασης ανάμεσα στην Άγκυρα και την Ουάσινγκτον, σύμφωνα με τα μμε.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ο πάστορας Άντριου Μπράνσον, κατηγορείται «ότι ανήκει και συμμετέχει στη διεύθυνση» του δικτύου του Φετουλάχ Γκιουλέν, που κατηγορείται από την Άγκυρα ως ο εγκέφαλος της απόπειρας στρατιωτικού πραξικοπήματος του Ιουλίου 2016 εναντίον του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων Dogan.
Ο πάστορας συνελήφθη και φυλακίστηκε στη Σμύρνη (δυτικά) τον Οκτώβριο του 2016 για φερόμενους δεσμούς με το δίκτυο του Φετουλάχ Γκιουλέν. Ήταν υπεύθυνος για έναν προτεσταντικό ναό στη Σμύρνη επί περίπου είκοσι χρόνια μαζί με τη σύζυγό του.
Ο πρόεδρος Ερντογάν είχε δηλώσει τον Σεπτέμβριο ότι είναι έτοιμος να ανταλλάξει τον Φετουλάχ Γκιουλέν, που είναι εγκατεστημένος στην Πενσιλβάνια, με τον Αμερικανό πάστορα.
Διάταγμα που δημοσιεύθηκε τον Αύγουστο στην Τουρκία δίδει στην ουσία στον πρόεδρο της Δημοκρατίας την εξουσία να δίνει εντολή για την έκδοση αλλοδαπών με αντάλλαγμα Τούρκους κρατούμενους ή καταδικασθέντες στο εξωτερικό, αν ένα τέτοιο μέτρο είναι «απαραίτητο για την εθνική ασφάλεια ή προς το συμφέρον της χώρας».
Οι σχέσεις ανάμεσα στην Τουρκία και στις Ηνωμένες Πολιτείες, που είναι ωστόσο σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ, έχουν σαφώς επιδεινωθεί μετά το πραξικόπημα, κυρίως εξαιτίας των επανειλημμένων εκκλήσεων της Άγκυρας για έκδοση του Γκιουλέν, που παραμένουν μέχρι σήμερα χωρίς ανταπόκριση.
Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον συνάντησε στα τέλη Μαρτίου 2016 στην Άγκυρα τη Νορίν Μπράνσον, σύζυγο του πάστορα, που αρχικά είχε επίσης συλληφθεί αλλά αφέθηκε ελεύθερη. Ο Τίλερσον δήλωσε τον Αύγουστο πως ο Μπράνσον έχει «φυλακιστεί άδικα».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
