 |
|
|  Σάββατο 17/3
Ο υπουργός Δικαιοσύνης τών ΗΠΑ, Τζεφ Σέσιονς απέλυσε τον πρώην αναπληρωτή διευθυντή του FBI ,Άντριου Μακέιμπ λίγες ημέρες πριν τη συνταξιοδότησή του
AFP-Reuters
Ο Αμερικανός υπουργός Δικαιοσύνης Τζεφ Σέσιονς απέλυσε τον Άντριου Μακέιμπ, τον πρώην αναπληρωτή διευθυντή του FBI, λίγες ημέρες πριν την επίσημη συνταξιοδότησή του.
«Με βάση την έκθεση του Γενικού Επιθεωρητή, τα ευρήματα της αρμόδιας υπηρεσίας του FBI (Office of Professional Responsibility) τερμάτισα τη σχέση εργασίας του Άντριου Μακέιμπ με άμεση ισχύ», ανακοίνωσε την Παρασκευή ο Σέσιονς.
Ο Μακέιμπ, που είχε υποβάλει την παραίτησή του από το πόστο του, στα τέλη Ιανουαρίου, απολύθηκε δύο μέρες πριν τα 50α του γενέθλια, όποτε και θα είχε το δικαίωμα να συνταξιοδοτηθεί από το FBI με πλήρη σύνταξη.
Ο ίδιος είχε βρεθεί στο στόχαστρο Ρεπουμπλικάνων βουλευτών και του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ αναφορικά με το ρόλο του στην έρευνα του FBI για τη χρησιμοποίηση από τη Χίλαρι Κλίντον ενός ιδιωτικού διακομιστή ηλεκτρονικής αλληλογραφίας ενώ ήταν υπουργός Εξωτερικών.
Είχε γίνει ο αποδιοπομπαίος τράγος του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ που είχε ζητήσει την απομάκρυνσή του. Ο Αμερικανός πρόεδρος τον κατηγόρησε ότι είχε στενή σχέση με τον τέως διευθυντή του FBI Τζέιμς Κόμεϊ, ότι είναι θετικά διακείμενος προς τους Δημοκρατικούς αλλά και ότι η σύζυγός του συνδέεται με ένα πρόσωπο από το περιβάλλον της Κλίντον.
«Απομονώθηκα και έτυχα αυτής της μεταχείρισης εξαιτίας του ρόλου που διαδραμάτισα, για τις ενέργειες μου και για τα γεγονότα στα οποία ήμουν παρών μετά την απόλυση του Τζέιμς Κόμεϊ», ανέφερε ο Μακέιμπ με ανακοίνωσή του.
«Αυτή η επίθεση κατά της αξιοπιστίας μου είναι μέρος μιας μεγαλύτερης απόπειρας…να σπιλωθεί το FBI, οι αρχές επιβολής του νόμου και οι επαγγελματίες στις υπηρεσίες πληροφοριών γενικότερα», πρόσθεσε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
