|
| Σάββατο 17/3
Διαζύγια στην οικογένεια τού Αμερικανού Προέδρου
Χωρίζουν,η Βανέσα και ο Ντόναλντ Τραμπ, ο Νεώτερος
Page Six
Αίτηση διαζυγίου υπέβαλε, αργά το βράδυ της Πέμπτης, η Βανέσα Τραμπ στο Ανώτατο Δικαστήριο του Μανχάταν. Μετά από 12 χρόνια γάμου, χωρίζει από τον σύζυγό της, τον Ντόναλντ Τραμπ, τον Νεώτερο.
«Μετά από 12 χρόνια γάμου, αποφασίσαμε ο καθένας να πάρει τον δρόμο του» είπαν Βανέσα και Τζούνιορ, σε κοινή δήλωσή τους στην Page Six. «Πάντα, θα έχουμε τεράστιο σεβασμό ο ένας για τον άλλο και για τις οικογένειές μας. Έχουμε, μαζί, πέντε όμορφα παιδιά και αυτά παραμένουν προτεραιότητά μας. Ζητάμε σεβασμό της ιδιωτικότητάς μας αυτήν την περίοδο.»
Η αίτηση διαζυγίου που υπέβαλε η Βανέσα είναι τέτοια που σημαίνει ότι δεν θα αντιδικήσει με τον Τζούνιορ για την κηδεμονία των παιδιών ή για την περιουσία. Εδικοί σε αυτού του είδους τα ζητήματα εκτιμούν ότι αυτό μπορεί να σημαίνει πως υπάρχει προγαμιαία συμφωνία των δύο.
Η Βανέσα και ο Τζούνιορ - ηλικίας 40 ετών, και οι δύο - παντρεύτηκαν το 2005. Πρώτη, η Page Six ανέφερε ότι υπήρχαν προβλήματα στον γάμο τους, σχετιζόμενα με τα ταξίδια του Τζούνιορ και τα αμφιλεγόμενα τουίτ του.
Η υποβολή αίτησης διαζυγίου έγινε την ίδια μέρα που ο ειδικός σύμβουλος Ρόμπερτ Μίλερ εξέδωσε κλήτευση που υποχρεώνει τις επιχειρήσεις του Προέδρου των ΗΠΑ να προσκομίσουν έγγραφα σχετικά με τις σχέσεις του Ντόναλντ Τραμπ με ρώσους αξιωματούχους. Τις επιχειρήσεις διοικούν ο Τζούνιορ και ο νεώτερος αδελφός του, Έρικ, από τότε που ορκίστηκε Πρόεδρος ο Ντόναλντ.
Οι εικασίες σχετικά με τους πρακτικούς λόγους που οδήγησαν στην υποβολή αίτησης διαζυγίου δίνουν και παίρνουν, όπως ήταν αναμενόμενο. Η Νάνσι Τσέμτομπ, νομική σύμβουλος της οικογενείας, εκτιμά πως η Βανέσα ενδέχεται να επικαλεστεί συζυγική ασυλία ώστε να μην υποχρεωθεί να καταθέσει κατά του συζύγου της, όσο εκδικάζεται η υπόθεση διαζυγίου. Εκτιμά, επίσης, ότι υποβάλει τώρα την αίτηση ώστε να εξασφαλίσει διακανονισμό όσον αφορά τα κοινά περιουσιακά στοιχεία, πριν η έρευνα του Μίλερ θέσει ενδεχομένως σε κίνδυνο τα περιουσιακά στοιχεία του Τζούνιορ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|